logo

Accentos:

Otra forma desensañarse ? | no desensañar | feminino | Eliminar el "se"
Nombre de los tiempos francés | español (España) | español (América Latina) | inglés


Conjugación del verbo DESENSAÑARSE

Traduction française : calmer ; apaiser

Indicativo

Presente
(yo) me desensaño
(tú) te desensañas
(él) se desensaña
(ns) nos desensañamos
(vs) os desensañáis
(ellos) se desensañan
Pretérito perfecto compuesto
(yo) me he desensañado
(tú) te has desensañado
(él) se ha desensañado
(ns) nos hemos desensañado
(vs) os habéis desensañado
(ellos) se han desensañado
Pretérito imperfecto
(yo) me desensañaba
(tú) te desensañabas
(él) se desensañaba
(ns) nos desensañábamos
(vs) os desensañabais
(ellos) se desensañaban
Pretérito pluscuamperfecto
(yo) me había desensañado
(tú) te habías desensañado
(él) se había desensañado
(ns) nos habíamos desensañado
(vs) os habíais desensañado
(ellos) se habían desensañado
Pretérito perfecto simple
(yo) me desensañé
(tú) te desensañaste
(él) se desensañó
(ns) nos desensañamos
(vs) os desensañasteis
(ellos) se desensañaron
Pretérito anterior
(yo) me hube desensañado
(tú) te hubiste desensañado
(él) se hubo desensañado
(ns) nos hubimos desensañado
(vs) os hubisteis desensañado
(ellos) se hubieron desensañado
Futuro simple
(yo) me desensañaré
(tú) te desensañarás
(él) se desensañará
(ns) nos desensañaremos
(vs) os desensañaréis
(ellos) se desensañarán
Futuro perfecto
(yo) me habré desensañado
(tú) te habrás desensañado
(él) se habrá desensañado
(ns) nos habremos desensañado
(vs) os habréis desensañado
(ellos) se habrán desensañado
Condicional simple
(yo) me desensañaría
(tú) te desensañarías
(él) se desensañaría
(ns) nos desensañaríamos
(vs) os desensañaríais
(ellos) se desensañarían
Condicional perfecto
(yo) me habría desensañado
(tú) te habrías desensañado
(él) se habría desensañado
(ns) nos habríamos desensañado
(vs) os habríais desensañado
(ellos) se habrían desensañado
 
 

Subjuntivo

Presente
que (yo) me desensañe
que (tú) te desensañes
que (él) se desensañe
que (ns) nos desensañemos
que (vs) os desensañéis
que (ellos) se desensañen
Pretérito perfecto
que (yo) me haya desensañado
que (tú) te hayas desensañado
que (él) se haya desensañado
que (ns) nos hayamos desensañado
que (vs) os hayáis desensañado
que (ellos) se hayan desensañado
Pretérito imperfecto
que (yo) me desensañara
que (tú) te desensañaras
que (él) se desensañara
que (ns) nos desensañáramos
que (vs) os desensañarais
que (ellos) se desensañaran
Pretérito pluscuamperfecto
que (yo) me hubiera desensañado
que (tú) te hubieras desensañado
que (él) se hubiera desensañado
que (ns) nos hubiéramos desensañado
que (vs) os hubierais desensañado
que (ellos) se hubieran desensañado
Pretérito Imperfecto (2)
que (yo) me desensañase
que (tú) te desensañases
que (él) se desensañase
que (ns) nos desensañásemos
que (vs) os desensañaseis
que (ellos) se desensañasen
Pretérito pluscuamperfecto (2)
que (yo) me hubiese desensañado
que (tú) te hubieses desensañado
que (él) se hubiese desensañado
que (ns) nos hubiésemos desensañado
que (vs) os hubieseis desensañado
que (ellos) se hubiesen desensañado
Futuro simple
que (yo) me desensañare
que (tú) te desensañares
que (él) se desensañare
que (ns) nos desensañáremos
que (vs) os desensañareis
que (ellos) se desensañaren
Futuro perfecto
que (yo) me hubiere desensañado
que (tú) te hubieres desensañado
que (él) se hubiere desensañado
que (ns) nos hubiéremos desensañado
que (vs) os hubiereis desensañado
que (ellos) se hubieren desensañado

Imperativo

Imperativo
-
desensáñate
desensáñese
desensañémonos
desensañaos
desensáñense
Imperativo negativo
-
no te desensañes
no se desensañe
no nos desensañemos
no os desensañéis
no se desensañen
 
 

Infinitivo

Presente
desensañarse
Compuesto
haberse desensañado
 
 

Gerundio

Presente
desensañándose
Compuesto
habiéndose desensañado
 
 

Participio

Participio
desensañado
Participio
-