logo

Accentos:

Otra forma desensañarse ? | no desensañar | feminino | Eliminar el "se"


Conjugación del verbo DESENSAÑARSE

Traduction française : calmer ; apaiser

Indicativo

Presente
(yo) me desensaño
(tú) te desensañas
(él) se desensaña
(ns) nos desensañamos
(vs) os desensañáis
(ellos) se desensañan
Antepresente
(yo) me he desensañado
(tú) te has desensañado
(él) se ha desensañado
(ns) nos hemos desensañado
(vs) os habéis desensañado
(ellos) se han desensañado
Copretérito
(yo) me desensañaba
(tú) te desensañabas
(él) se desensañaba
(ns) nos desensañábamos
(vs) os desensañabais
(ellos) se desensañaban
Antecopretérito
(yo) me había desensañado
(tú) te habías desensañado
(él) se había desensañado
(ns) nos habíamos desensañado
(vs) os habíais desensañado
(ellos) se habían desensañado
Pretérito
(yo) me desensañé
(tú) te desensañaste
(él) se desensañó
(ns) nos desensañamos
(vs) os desensañasteis
(ellos) se desensañaron
Antepretérito
(yo) me hube desensañado
(tú) te hubiste desensañado
(él) se hubo desensañado
(ns) nos hubimos desensañado
(vs) os hubisteis desensañado
(ellos) se hubieron desensañado
Futuro
(yo) me desensañaré
(tú) te desensañarás
(él) se desensañará
(ns) nos desensañaremos
(vs) os desensañaréis
(ellos) se desensañarán
Antefuturo
(yo) me habré desensañado
(tú) te habrás desensañado
(él) se habrá desensañado
(ns) nos habremos desensañado
(vs) os habréis desensañado
(ellos) se habrán desensañado
Pospretérito
(yo) me desensañaría
(tú) te desensañarías
(él) se desensañaría
(ns) nos desensañaríamos
(vs) os desensañaríais
(ellos) se desensañarían
Antepospretérito
(yo) me habría desensañado
(tú) te habrías desensañado
(él) se habría desensañado
(ns) nos habríamos desensañado
(vs) os habríais desensañado
(ellos) se habrían desensañado
 
 

Subjuntivo

Presente
que (yo) me desensañe
que (tú) te desensañes
que (él) se desensañe
que (ns) nos desensañemos
que (vs) os desensañéis
que (ellos) se desensañen
Antepresente
que (yo) me haya desensañado
que (tú) te hayas desensañado
que (él) se haya desensañado
que (ns) nos hayamos desensañado
que (vs) os hayáis desensañado
que (ellos) se hayan desensañado
Pretérito
que (yo) me desensañara
que (tú) te desensañaras
que (él) se desensañara
que (ns) nos desensañáramos
que (vs) os desensañarais
que (ellos) se desensañaran
Antepretérito
que (yo) me hubiera desensañado
que (tú) te hubieras desensañado
que (él) se hubiera desensañado
que (ns) nos hubiéramos desensañado
que (vs) os hubierais desensañado
que (ellos) se hubieran desensañado
Pretérito (2)
que (yo) me desensañase
que (tú) te desensañases
que (él) se desensañase
que (ns) nos desensañásemos
que (vs) os desensañaseis
que (ellos) se desensañasen
Antepretérito (2)
que (yo) me hubiese desensañado
que (tú) te hubieses desensañado
que (él) se hubiese desensañado
que (ns) nos hubiésemos desensañado
que (vs) os hubieseis desensañado
que (ellos) se hubiesen desensañado
Futuro
que (yo) me desensañare
que (tú) te desensañares
que (él) se desensañare
que (ns) nos desensañáremos
que (vs) os desensañareis
que (ellos) se desensañaren
Antefuturo
que (yo) me hubiere desensañado
que (tú) te hubieres desensañado
que (él) se hubiere desensañado
que (ns) nos hubiéremos desensañado
que (vs) os hubiereis desensañado
que (ellos) se hubieren desensañado

Imperativo

Imperativo
-
desensáñate
desensáñese
desensañémonos
desensañaos
desensáñense
Imperativo negativo
-
no te desensañes
no se desensañe
no nos desensañemos
no os desensañéis
no se desensañen
 
 

Infinitivo

Presente
desensañarse
Compuesto
haberse desensañado
 
 

Gerundio

Presente
desensañándose
Compuesto
habiéndose desensañado
 
 

Participio

Participio
desensañado
Participio
-