Indicativo |
Presente | Pretérito perfecto compuesto | Pretérito imperfecto | Pretérito pluscuamperfecto |
(yo) me desensaño (tú) te desensañas (él) se desensaña (ns) nos desensañamos (vs) os desensañáis (ellos) se desensañan | (yo) me he desensañado (tú) te has desensañado (él) se ha desensañado (ns) nos hemos desensañado (vs) os habéis desensañado (ellos) se han desensañado | (yo) me desensañaba (tú) te desensañabas (él) se desensañaba (ns) nos desensañábamos (vs) os desensañabais (ellos) se desensañaban | (yo) me había desensañado (tú) te habías desensañado (él) se había desensañado (ns) nos habíamos desensañado (vs) os habíais desensañado (ellos) se habían desensañado |
Pretérito perfecto simple | Pretérito anterior | Futuro simple | Futuro perfecto |
(yo) me desensañé (tú) te desensañaste (él) se desensañó (ns) nos desensañamos (vs) os desensañasteis (ellos) se desensañaron | (yo) me hube desensañado (tú) te hubiste desensañado (él) se hubo desensañado (ns) nos hubimos desensañado (vs) os hubisteis desensañado (ellos) se hubieron desensañado | (yo) me desensañaré (tú) te desensañarás (él) se desensañará (ns) nos desensañaremos (vs) os desensañaréis (ellos) se desensañarán | (yo) me habré desensañado (tú) te habrás desensañado (él) se habrá desensañado (ns) nos habremos desensañado (vs) os habréis desensañado (ellos) se habrán desensañado |
Condicional simple | Condicional perfecto | Imperativo | Imperativo negativo |
(yo) me desensañaría (tú) te desensañarías (él) se desensañaría (ns) nos desensañaríamos (vs) os desensañaríais (ellos) se desensañarían | (yo) me habría desensañado (tú) te habrías desensañado (él) se habría desensañado (ns) nos habríamos desensañado (vs) os habríais desensañado (ellos) se habrían desensañado | - desensáñate desensáñese desensañémonos desensañaos desensáñense | - no te desensañes no se desensañe no nos desensañemos no os desensañéis no se desensañen |
Subjuntivo |
Presente | Pretérito perfecto | Pretérito imperfecto | Pretérito pluscuamperfecto |
que (yo) me desensañe que (tú) te desensañes que (él) se desensañe que (ns) nos desensañemos que (vs) os desensañéis que (ellos) se desensañen | que (yo) me haya desensañado que (tú) te hayas desensañado que (él) se haya desensañado que (ns) nos hayamos desensañado que (vs) os hayáis desensañado que (ellos) se hayan desensañado | que (yo) me desensañara que (tú) te desensañaras que (él) se desensañara que (ns) nos desensañáramos que (vs) os desensañarais que (ellos) se desensañaran | que (yo) me hubiera desensañado que (tú) te hubieras desensañado que (él) se hubiera desensañado que (ns) nos hubiéramos desensañado que (vs) os hubierais desensañado que (ellos) se hubieran desensañado |
Pretérito Imperfecto (2) | Pretérito pluscuamperfecto (2) | Futuro simple | Futuro perfecto |
que (yo) me desensañase que (tú) te desensañases que (él) se desensañase que (ns) nos desensañásemos que (vs) os desensañaseis que (ellos) se desensañasen | que (yo) me hubiese desensañado que (tú) te hubieses desensañado que (él) se hubiese desensañado que (ns) nos hubiésemos desensañado que (vs) os hubieseis desensañado que (ellos) se hubiesen desensañado | que (yo) me desensañare que (tú) te desensañares que (él) se desensañare que (ns) nos desensañáremos que (vs) os desensañareis que (ellos) se desensañaren | que (yo) me hubiere desensañado que (tú) te hubieres desensañado que (él) se hubiere desensañado que (ns) nos hubiéremos desensañado que (vs) os hubiereis desensañado que (ellos) se hubieren desensañado |
Infinitivo | Gerundio |
Presente | Compuesto | Presente | Compuesto |
desensañarse | haberse desensañado | desensañándose | habiéndose desensañado |
Participio |
Participio | Participio | ||
desensañado | - |