logo

Accentos:

Otra forma procurarse ? | no procurar | feminino | Eliminar el "se"


Conjugación del verbo PROCURARSE

English translation: to procure - Traduction française : procurer

Indicativo

Presente
(yo) me procuro
(tú) te procuras
(él) se procura
(ns) nos procuramos
(vs) os procuráis
(ellos) se procuran
Antepresente
(yo) me he procurado
(tú) te has procurado
(él) se ha procurado
(ns) nos hemos procurado
(vs) os habéis procurado
(ellos) se han procurado
Copretérito
(yo) me procuraba
(tú) te procurabas
(él) se procuraba
(ns) nos procurábamos
(vs) os procurabais
(ellos) se procuraban
Antecopretérito
(yo) me había procurado
(tú) te habías procurado
(él) se había procurado
(ns) nos habíamos procurado
(vs) os habíais procurado
(ellos) se habían procurado
Pretérito
(yo) me procuré
(tú) te procuraste
(él) se procuró
(ns) nos procuramos
(vs) os procurasteis
(ellos) se procuraron
Antepretérito
(yo) me hube procurado
(tú) te hubiste procurado
(él) se hubo procurado
(ns) nos hubimos procurado
(vs) os hubisteis procurado
(ellos) se hubieron procurado
Futuro
(yo) me procuraré
(tú) te procurarás
(él) se procurará
(ns) nos procuraremos
(vs) os procuraréis
(ellos) se procurarán
Antefuturo
(yo) me habré procurado
(tú) te habrás procurado
(él) se habrá procurado
(ns) nos habremos procurado
(vs) os habréis procurado
(ellos) se habrán procurado
Pospretérito
(yo) me procuraría
(tú) te procurarías
(él) se procuraría
(ns) nos procuraríamos
(vs) os procuraríais
(ellos) se procurarían
Antepospretérito
(yo) me habría procurado
(tú) te habrías procurado
(él) se habría procurado
(ns) nos habríamos procurado
(vs) os habríais procurado
(ellos) se habrían procurado
 
 

Subjuntivo

Presente
que (yo) me procure
que (tú) te procures
que (él) se procure
que (ns) nos procuremos
que (vs) os procuréis
que (ellos) se procuren
Antepresente
que (yo) me haya procurado
que (tú) te hayas procurado
que (él) se haya procurado
que (ns) nos hayamos procurado
que (vs) os hayáis procurado
que (ellos) se hayan procurado
Pretérito
que (yo) me procurara
que (tú) te procuraras
que (él) se procurara
que (ns) nos procuráramos
que (vs) os procurarais
que (ellos) se procuraran
Antepretérito
que (yo) me hubiera procurado
que (tú) te hubieras procurado
que (él) se hubiera procurado
que (ns) nos hubiéramos procurado
que (vs) os hubierais procurado
que (ellos) se hubieran procurado
Pretérito (2)
que (yo) me procurase
que (tú) te procurases
que (él) se procurase
que (ns) nos procurásemos
que (vs) os procuraseis
que (ellos) se procurasen
Antepretérito (2)
que (yo) me hubiese procurado
que (tú) te hubieses procurado
que (él) se hubiese procurado
que (ns) nos hubiésemos procurado
que (vs) os hubieseis procurado
que (ellos) se hubiesen procurado
Futuro
que (yo) me procurare
que (tú) te procurares
que (él) se procurare
que (ns) nos procuráremos
que (vs) os procurareis
que (ellos) se procuraren
Antefuturo
que (yo) me hubiere procurado
que (tú) te hubieres procurado
que (él) se hubiere procurado
que (ns) nos hubiéremos procurado
que (vs) os hubiereis procurado
que (ellos) se hubieren procurado

Imperativo

Imperativo
-
procúrate
procúrese
procurémonos
procuraos
procúrense
Imperativo negativo
-
no te procures
no se procure
no nos procuremos
no os procuréis
no se procuren
 
 

Infinitivo

Presente
procurarse
Compuesto
haberse procurado
 
 

Gerundio

Presente
procurándose
Compuesto
habiéndose procurado
 
 

Participio

Participio
procurado
Participio
-