logo

Accentos:

Otra forma exornar ? | no exornar | feminino | exornarse


Conjugación del verbo EXORNAR

Traduction française : orner ; embellir ; parer

Indicativo

Presente
(yo) exorno
(tú) exornas
(él) exorna
(ns) exornamos
(vs) exornáis
(ellos) exornan
Antepresente
(yo) he exornado
(tú) has exornado
(él) ha exornado
(ns) hemos exornado
(vs) habéis exornado
(ellos) han exornado
Copretérito
(yo) exornaba
(tú) exornabas
(él) exornaba
(ns) exornábamos
(vs) exornabais
(ellos) exornaban
Antecopretérito
(yo) había exornado
(tú) habías exornado
(él) había exornado
(ns) habíamos exornado
(vs) habíais exornado
(ellos) habían exornado
Pretérito
(yo) exorné
(tú) exornaste
(él) exornó
(ns) exornamos
(vs) exornasteis
(ellos) exornaron
Antepretérito
(yo) hube exornado
(tú) hubiste exornado
(él) hubo exornado
(ns) hubimos exornado
(vs) hubisteis exornado
(ellos) hubieron exornado
Futuro
(yo) exornaré
(tú) exornarás
(él) exornará
(ns) exornaremos
(vs) exornaréis
(ellos) exornarán
Antefuturo
(yo) habré exornado
(tú) habrás exornado
(él) habrá exornado
(ns) habremos exornado
(vs) habréis exornado
(ellos) habrán exornado
Pospretérito
(yo) exornaría
(tú) exornarías
(él) exornaría
(ns) exornaríamos
(vs) exornaríais
(ellos) exornarían
Antepospretérito
(yo) habría exornado
(tú) habrías exornado
(él) habría exornado
(ns) habríamos exornado
(vs) habríais exornado
(ellos) habrían exornado
 
 

Subjuntivo

Presente
que (yo) exorne
que (tú) exornes
que (él) exorne
que (ns) exornemos
que (vs) exornéis
que (ellos) exornen
Antepresente
que (yo) haya exornado
que (tú) hayas exornado
que (él) haya exornado
que (ns) hayamos exornado
que (vs) hayáis exornado
que (ellos) hayan exornado
Pretérito
que (yo) exornara
que (tú) exornaras
que (él) exornara
que (ns) exornáramos
que (vs) exornarais
que (ellos) exornaran
Antepretérito
que (yo) hubiera exornado
que (tú) hubieras exornado
que (él) hubiera exornado
que (ns) hubiéramos exornado
que (vs) hubierais exornado
que (ellos) hubieran exornado
Pretérito (2)
que (yo) exornase
que (tú) exornases
que (él) exornase
que (ns) exornásemos
que (vs) exornaseis
que (ellos) exornasen
Antepretérito (2)
que (yo) hubiese exornado
que (tú) hubieses exornado
que (él) hubiese exornado
que (ns) hubiésemos exornado
que (vs) hubieseis exornado
que (ellos) hubiesen exornado
Futuro
que (yo) exornare
que (tú) exornares
que (él) exornare
que (ns) exornáremos
que (vs) exornareis
que (ellos) exornaren
Antefuturo
que (yo) hubiere exornado
que (tú) hubieres exornado
que (él) hubiere exornado
que (ns) hubiéremos exornado
que (vs) hubiereis exornado
que (ellos) hubieren exornado

Imperativo

Imperativo
-
exorna
exorne
exornemos
exornad
exornen
Imperativo negativo
-
no exornes
no exorne
no exornemos
no exornéis
no exornen
 
 

Infinitivo

Presente
exornar
Compuesto
haber exornado
 
 

Gerundio

Presente
exornando
Compuesto
habiendo exornado
 
 

Participio

Participio
exornado
Participio
-