Indicativo
Presente
(yo) enseno
(tú) ensenas
(ella) ensena
(ns) ensenamos
(vs) ensenáis
(ellas) ensenan
Antepresente
(yo) he ensenado
(tú) has ensenado
(ella) ha ensenado
(ns) hemos ensenado
(vs) habéis ensenado
(ellas) han ensenado
Copretérito
(yo) ensenaba
(tú) ensenabas
(ella) ensenaba
(ns) ensenábamos
(vs) ensenabais
(ellas) ensenaban
Antecopretérito
(yo) había ensenado
(tú) habías ensenado
(ella) había ensenado
(ns) habíamos ensenado
(vs) habíais ensenado
(ellas) habían ensenado
Pretérito
(yo) ensené
(tú) ensenaste
(ella) ensenó
(ns) ensenamos
(vs) ensenasteis
(ellas) ensenaron
Antepretérito
(yo) hube ensenado
(tú) hubiste ensenado
(ella) hubo ensenado
(ns) hubimos ensenado
(vs) hubisteis ensenado
(ellas) hubieron ensenado
Futuro
(yo) ensenaré
(tú) ensenarás
(ella) ensenará
(ns) ensenaremos
(vs) ensenaréis
(ellas) ensenarán
Antefuturo
(yo) habré ensenado
(tú) habrás ensenado
(ella) habrá ensenado
(ns) habremos ensenado
(vs) habréis ensenado
(ellas) habrán ensenado
Pospretérito
(yo) ensenaría
(tú) ensenarías
(ella) ensenaría
(ns) ensenaríamos
(vs) ensenaríais
(ellas) ensenarían
Antepospretérito
(yo) habría ensenado
(tú) habrías ensenado
(ella) habría ensenado
(ns) habríamos ensenado
(vs) habríais ensenado
(ellas) habrían ensenado
Subjuntivo
Presente
que (yo) ensene
que (tú) ensenes
que (ella) ensene
que (ns) ensenemos
que (vs) ensenéis
que (ellas) ensenen
Antepresente
que (yo) haya ensenado
que (tú) hayas ensenado
que (ella) haya ensenado
que (ns) hayamos ensenado
que (vs) hayáis ensenado
que (ellas) hayan ensenado
Pretérito
que (yo) ensenara
que (tú) ensenaras
que (ella) ensenara
que (ns) ensenáramos
que (vs) ensenarais
que (ellas) ensenaran
Antepretérito
que (yo) hubiera ensenado
que (tú) hubieras ensenado
que (ella) hubiera ensenado
que (ns) hubiéramos ensenado
que (vs) hubierais ensenado
que (ellas) hubieran ensenado
Pretérito (2)
que (yo) ensenase
que (tú) ensenases
que (ella) ensenase
que (ns) ensenásemos
que (vs) ensenaseis
que (ellas) ensenasen
Antepretérito (2)
que (yo) hubiese ensenado
que (tú) hubieses ensenado
que (ella) hubiese ensenado
que (ns) hubiésemos ensenado
que (vs) hubieseis ensenado
que (ellas) hubiesen ensenado
Futuro
que (yo) ensenare
que (tú) ensenares
que (ella) ensenare
que (ns) ensenáremos
que (vs) ensenareis
que (ellas) ensenaren
Antefuturo
que (yo) hubiere ensenado
que (tú) hubieres ensenado
que (ella) hubiere ensenado
que (ns) hubiéremos ensenado
que (vs) hubiereis ensenado
que (ellas) hubieren ensenado
Imperativo
Imperativo
-
ensena
ensene
ensenemos
ensenad
ensenen
Imperativo negativo
-
no ensenes
no ensene
no ensenemos
no ensenéis
no ensenen
Infinitivo
Presente
ensenar
Compuesto
haber ensenado
Gerundio
Presente
ensenando
Compuesto
habiendo ensenado
Participio
Participio
ensenado
Participio
-