logo

Accentos:

Otra forma ensebar ? | no ensebar | feminino


Conjugación del verbo ENSEBAR

English translation: to teach - Traduction française : suijjer ; enduire de suif

Indicativo

Presente
(yo) ensebo
(tú) ensebas
(él) enseba
(ns) ensebamos
(vs) ensebáis
(ellos) enseban
Antepresente
(yo) he ensebado
(tú) has ensebado
(él) ha ensebado
(ns) hemos ensebado
(vs) habéis ensebado
(ellos) han ensebado
Copretérito
(yo) ensebaba
(tú) ensebabas
(él) ensebaba
(ns) ensebábamos
(vs) ensebabais
(ellos) ensebaban
Antecopretérito
(yo) había ensebado
(tú) habías ensebado
(él) había ensebado
(ns) habíamos ensebado
(vs) habíais ensebado
(ellos) habían ensebado
Pretérito
(yo) ensebé
(tú) ensebaste
(él) ensebó
(ns) ensebamos
(vs) ensebasteis
(ellos) ensebaron
Antepretérito
(yo) hube ensebado
(tú) hubiste ensebado
(él) hubo ensebado
(ns) hubimos ensebado
(vs) hubisteis ensebado
(ellos) hubieron ensebado
Futuro
(yo) ensebaré
(tú) ensebarás
(él) ensebará
(ns) ensebaremos
(vs) ensebaréis
(ellos) ensebarán
Antefuturo
(yo) habré ensebado
(tú) habrás ensebado
(él) habrá ensebado
(ns) habremos ensebado
(vs) habréis ensebado
(ellos) habrán ensebado
Pospretérito
(yo) ensebaría
(tú) ensebarías
(él) ensebaría
(ns) ensebaríamos
(vs) ensebaríais
(ellos) ensebarían
Antepospretérito
(yo) habría ensebado
(tú) habrías ensebado
(él) habría ensebado
(ns) habríamos ensebado
(vs) habríais ensebado
(ellos) habrían ensebado
 
 

Subjuntivo

Presente
que (yo) ensebe
que (tú) ensebes
que (él) ensebe
que (ns) ensebemos
que (vs) ensebéis
que (ellos) enseben
Antepresente
que (yo) haya ensebado
que (tú) hayas ensebado
que (él) haya ensebado
que (ns) hayamos ensebado
que (vs) hayáis ensebado
que (ellos) hayan ensebado
Pretérito
que (yo) ensebara
que (tú) ensebaras
que (él) ensebara
que (ns) ensebáramos
que (vs) ensebarais
que (ellos) ensebaran
Antepretérito
que (yo) hubiera ensebado
que (tú) hubieras ensebado
que (él) hubiera ensebado
que (ns) hubiéramos ensebado
que (vs) hubierais ensebado
que (ellos) hubieran ensebado
Pretérito (2)
que (yo) ensebase
que (tú) ensebases
que (él) ensebase
que (ns) ensebásemos
que (vs) ensebaseis
que (ellos) ensebasen
Antepretérito (2)
que (yo) hubiese ensebado
que (tú) hubieses ensebado
que (él) hubiese ensebado
que (ns) hubiésemos ensebado
que (vs) hubieseis ensebado
que (ellos) hubiesen ensebado
Futuro
que (yo) ensebare
que (tú) ensebares
que (él) ensebare
que (ns) ensebáremos
que (vs) ensebareis
que (ellos) ensebaren
Antefuturo
que (yo) hubiere ensebado
que (tú) hubieres ensebado
que (él) hubiere ensebado
que (ns) hubiéremos ensebado
que (vs) hubiereis ensebado
que (ellos) hubieren ensebado

Imperativo

Imperativo
-
enseba
ensebe
ensebemos
ensebad
enseben
Imperativo negativo
-
no ensebes
no ensebe
no ensebemos
no ensebéis
no enseben
 
 

Infinitivo

Presente
ensebar
Compuesto
haber ensebado
 
 

Gerundio

Presente
ensebando
Compuesto
habiendo ensebado
 
 

Participio

Participio
ensebado
Participio
-