logo

Accentos:

Otra forma exornarse ? | no exornar | feminino | Eliminar el "se"
Nombre de los tiempos francés | español (España) | español (América Latina) | inglés


Conjugación del verbo EXORNARSE

Traduction française : orner ; embellir ; parer

Indicativo

Presente
(yo) me exorno
(tú) te exornas
(él) se exorna
(ns) nos exornamos
(vs) os exornáis
(ellos) se exornan
Pretérito perfecto compuesto
(yo) me he exornado
(tú) te has exornado
(él) se ha exornado
(ns) nos hemos exornado
(vs) os habéis exornado
(ellos) se han exornado
Pretérito imperfecto
(yo) me exornaba
(tú) te exornabas
(él) se exornaba
(ns) nos exornábamos
(vs) os exornabais
(ellos) se exornaban
Pretérito pluscuamperfecto
(yo) me había exornado
(tú) te habías exornado
(él) se había exornado
(ns) nos habíamos exornado
(vs) os habíais exornado
(ellos) se habían exornado
Pretérito perfecto simple
(yo) me exorné
(tú) te exornaste
(él) se exornó
(ns) nos exornamos
(vs) os exornasteis
(ellos) se exornaron
Pretérito anterior
(yo) me hube exornado
(tú) te hubiste exornado
(él) se hubo exornado
(ns) nos hubimos exornado
(vs) os hubisteis exornado
(ellos) se hubieron exornado
Futuro simple
(yo) me exornaré
(tú) te exornarás
(él) se exornará
(ns) nos exornaremos
(vs) os exornaréis
(ellos) se exornarán
Futuro perfecto
(yo) me habré exornado
(tú) te habrás exornado
(él) se habrá exornado
(ns) nos habremos exornado
(vs) os habréis exornado
(ellos) se habrán exornado
Condicional simple
(yo) me exornaría
(tú) te exornarías
(él) se exornaría
(ns) nos exornaríamos
(vs) os exornaríais
(ellos) se exornarían
Condicional perfecto
(yo) me habría exornado
(tú) te habrías exornado
(él) se habría exornado
(ns) nos habríamos exornado
(vs) os habríais exornado
(ellos) se habrían exornado
 
 

Subjuntivo

Presente
que (yo) me exorne
que (tú) te exornes
que (él) se exorne
que (ns) nos exornemos
que (vs) os exornéis
que (ellos) se exornen
Pretérito perfecto
que (yo) me haya exornado
que (tú) te hayas exornado
que (él) se haya exornado
que (ns) nos hayamos exornado
que (vs) os hayáis exornado
que (ellos) se hayan exornado
Pretérito imperfecto
que (yo) me exornara
que (tú) te exornaras
que (él) se exornara
que (ns) nos exornáramos
que (vs) os exornarais
que (ellos) se exornaran
Pretérito pluscuamperfecto
que (yo) me hubiera exornado
que (tú) te hubieras exornado
que (él) se hubiera exornado
que (ns) nos hubiéramos exornado
que (vs) os hubierais exornado
que (ellos) se hubieran exornado
Pretérito Imperfecto (2)
que (yo) me exornase
que (tú) te exornases
que (él) se exornase
que (ns) nos exornásemos
que (vs) os exornaseis
que (ellos) se exornasen
Pretérito pluscuamperfecto (2)
que (yo) me hubiese exornado
que (tú) te hubieses exornado
que (él) se hubiese exornado
que (ns) nos hubiésemos exornado
que (vs) os hubieseis exornado
que (ellos) se hubiesen exornado
Futuro simple
que (yo) me exornare
que (tú) te exornares
que (él) se exornare
que (ns) nos exornáremos
que (vs) os exornareis
que (ellos) se exornaren
Futuro perfecto
que (yo) me hubiere exornado
que (tú) te hubieres exornado
que (él) se hubiere exornado
que (ns) nos hubiéremos exornado
que (vs) os hubiereis exornado
que (ellos) se hubieren exornado

Imperativo

Imperativo
-
exórnate
exórnese
exornémonos
exornaos
exórnense
Imperativo negativo
-
no te exornes
no se exorne
no nos exornemos
no os exornéis
no se exornen
 
 

Infinitivo

Presente
exornarse
Compuesto
haberse exornado
 
 

Gerundio

Presente
exornándose
Compuesto
habiéndose exornado
 
 

Participio

Participio
exornado
Participio
-