logo

Accentos:

Otra forma probar ? | eliminar la negación | masculino | probarse


Conjugación del verbo PROBAR

(o > ue)

English translation: to prove - Traduction française : éprouver ; essayer ; convenir

Indicativo

Presente
(yo) no pruebo
(tú) no pruebas
(ella) no prueba
(ns) no probamos
(vs) no probáis
(ellas) no prueban
Antepresente
(yo) no he probado
(tú) no has probado
(ella) no ha probado
(ns) no hemos probado
(vs) no habéis probado
(ellas) no han probado
Copretérito
(yo) no probaba
(tú) no probabas
(ella) no probaba
(ns) no probábamos
(vs) no probabais
(ellas) no probaban
Antecopretérito
(yo) no había probado
(tú) no habías probado
(ella) no había probado
(ns) no habíamos probado
(vs) no habíais probado
(ellas) no habían probado
Pretérito
(yo) no probé
(tú) no probaste
(ella) no probó
(ns) no probamos
(vs) no probasteis
(ellas) no probaron
Antepretérito
(yo) no hube probado
(tú) no hubiste probado
(ella) no hubo probado
(ns) no hubimos probado
(vs) no hubisteis probado
(ellas) no hubieron probado
Futuro
(yo) no probaré
(tú) no probarás
(ella) no probará
(ns) no probaremos
(vs) no probaréis
(ellas) no probarán
Antefuturo
(yo) no habré probado
(tú) no habrás probado
(ella) no habrá probado
(ns) no habremos probado
(vs) no habréis probado
(ellas) no habrán probado
Pospretérito
(yo) no probaría
(tú) no probarías
(ella) no probaría
(ns) no probaríamos
(vs) no probaríais
(ellas) no probarían
Antepospretérito
(yo) no habría probado
(tú) no habrías probado
(ella) no habría probado
(ns) no habríamos probado
(vs) no habríais probado
(ellas) no habrían probado
 
 

Subjuntivo

Presente
que (yo) no pruebe
que (tú) no pruebes
que (ella) no pruebe
que (ns) no probemos
que (vs) no probéis
que (ellas) no prueben
Antepresente
que (yo) no haya probado
que (tú) no hayas probado
que (ella) no haya probado
que (ns) no hayamos probado
que (vs) no hayáis probado
que (ellas) no hayan probado
Pretérito
que (yo) no probara
que (tú) no probaras
que (ella) no probara
que (ns) no probáramos
que (vs) no probarais
que (ellas) no probaran
Antepretérito
que (yo) no hubiera probado
que (tú) no hubieras probado
que (ella) no hubiera probado
que (ns) no hubiéramos probado
que (vs) no hubierais probado
que (ellas) no hubieran probado
Pretérito (2)
que (yo) no probase
que (tú) no probases
que (ella) no probase
que (ns) no probásemos
que (vs) no probaseis
que (ellas) no probasen
Antepretérito (2)
que (yo) no hubiese probado
que (tú) no hubieses probado
que (ella) no hubiese probado
que (ns) no hubiésemos probado
que (vs) no hubieseis probado
que (ellas) no hubiesen probado
Futuro
que (yo) no probare
que (tú) no probares
que (ella) no probare
que (ns) no probáremos
que (vs) no probareis
que (ellas) no probaren
Antefuturo
que (yo) no hubiere probado
que (tú) no hubieres probado
que (ella) no hubiere probado
que (ns) no hubiéremos probado
que (vs) no hubiereis probado
que (ellas) no hubieren probado

Imperativo

Imperativo
-
prueba
pruebe
probemos
probad
prueben
Imperativo negativo
-
no pruebes
no pruebe
no probemos
no probéis
no prueben
 
 

Infinitivo

Presente
no probar
Compuesto
no haber probado
 
 

Gerundio

Presente
no probando
Compuesto
no habiendo probado
 
 

Participio

Participio
probado
Participio
-