logo

Accentos:

Otra forma plañir ? | no plañir | feminino


Conjugación del verbo PLAÑIR

Traduction française : gémir ; se plaindre ; sangloter

Indicativo

Presente
(yo) plaño
(tú) plañes
(él) plañe
(ns) plañimos
(vs) plañís
(ellos) plañen
Antepresente
(yo) he plañido
(tú) has plañido
(él) ha plañido
(ns) hemos plañido
(vs) habéis plañido
(ellos) han plañido
Copretérito
(yo) plañía
(tú) plañías
(él) plañía
(ns) plañíamos
(vs) plañíais
(ellos) plañían
Antecopretérito
(yo) había plañido
(tú) habías plañido
(él) había plañido
(ns) habíamos plañido
(vs) habíais plañido
(ellos) habían plañido
Pretérito
(yo) plañí
(tú) plañiste
(él) plañó
(ns) plañimos
(vs) plañisteis
(ellos) plañeron
Antepretérito
(yo) hube plañido
(tú) hubiste plañido
(él) hubo plañido
(ns) hubimos plañido
(vs) hubisteis plañido
(ellos) hubieron plañido
Futuro
(yo) plañiré
(tú) plañirás
(él) plañirá
(ns) plañiremos
(vs) plañiréis
(ellos) plañirán
Antefuturo
(yo) habré plañido
(tú) habrás plañido
(él) habrá plañido
(ns) habremos plañido
(vs) habréis plañido
(ellos) habrán plañido
Pospretérito
(yo) plañiría
(tú) plañirías
(él) plañiría
(ns) plañiríamos
(vs) plañiríais
(ellos) plañirían
Antepospretérito
(yo) habría plañido
(tú) habrías plañido
(él) habría plañido
(ns) habríamos plañido
(vs) habríais plañido
(ellos) habrían plañido
 
 

Subjuntivo

Presente
que (yo) plaña
que (tú) plañas
que (él) plaña
que (ns) plañamos
que (vs) plañáis
que (ellos) plañan
Antepresente
que (yo) haya plañido
que (tú) hayas plañido
que (él) haya plañido
que (ns) hayamos plañido
que (vs) hayáis plañido
que (ellos) hayan plañido
Pretérito
que (yo) plañera
que (tú) plañeras
que (él) plañera
que (ns) plañéramos
que (vs) plañerais
que (ellos) plañeran
Antepretérito
que (yo) hubiera plañido
que (tú) hubieras plañido
que (él) hubiera plañido
que (ns) hubiéramos plañido
que (vs) hubierais plañido
que (ellos) hubieran plañido
Pretérito (2)
que (yo) plañese
que (tú) plañeses
que (él) plañese
que (ns) plañésemos
que (vs) plañeseis
que (ellos) plañesen
Antepretérito (2)
que (yo) hubiese plañido
que (tú) hubieses plañido
que (él) hubiese plañido
que (ns) hubiésemos plañido
que (vs) hubieseis plañido
que (ellos) hubiesen plañido
Futuro
que (yo) plañere
que (tú) plañeres
que (él) plañere
que (ns) plañéremos
que (vs) plañereis
que (ellos) plañeren
Antefuturo
que (yo) hubiere plañido
que (tú) hubieres plañido
que (él) hubiere plañido
que (ns) hubiéremos plañido
que (vs) hubiereis plañido
que (ellos) hubieren plañido

Imperativo

Imperativo
-
plañe
plaña
plañamos
plañid
plañan
Imperativo negativo
-
no plañas
no plaña
no plañamos
no plañáis
no plañan
 
 

Infinitivo

Presente
plañir
Compuesto
haber plañido
 
 

Gerundio

Presente
plañendo
Compuesto
habiendo plañido
 
 

Participio

Participio
plañido
Participio
-