Conjugación del verbo IRAR
Atención, este verbo puede no existir, se da como ejemplo la conjugación.
Indicativo
Presente
(yo) ir
o(tú) ir
as(él) ir
a(ns) ir
amos(vs) ir
áis(ellos) ir
anAntepresente
(yo) he ir
ado(tú) has ir
ado(él) ha ir
ado(ns) hemos ir
ado(vs) habéis ir
ado(ellos) han ir
adoCopretérito
(yo) ir
aba(tú) ir
abas(él) ir
aba(ns) ir
ábamos(vs) ir
abais(ellos) ir
abanAntecopretérito
(yo) había ir
ado(tú) habías ir
ado(él) había ir
ado(ns) habíamos ir
ado(vs) habíais ir
ado(ellos) habían ir
adoPretérito
(yo) ir
é(tú) ir
aste(él) ir
ó(ns) ir
amos(vs) ir
asteis(ellos) ir
aronAntepretérito
(yo) hube ir
ado(tú) hubiste ir
ado(él) hubo ir
ado(ns) hubimos ir
ado(vs) hubisteis ir
ado(ellos) hubieron ir
adoFuturo
(yo) ir
aré(tú) ir
arás(él) ir
ará(ns) ir
aremos(vs) ir
aréis(ellos) ir
aránAntefuturo
(yo) habré ir
ado(tú) habrás ir
ado(él) habrá ir
ado(ns) habremos ir
ado(vs) habréis ir
ado(ellos) habrán ir
adoPospretérito
(yo) ir
aría(tú) ir
arías(él) ir
aría(ns) ir
aríamos(vs) ir
aríais(ellos) ir
aríanAntepospretérito
(yo) habría ir
ado(tú) habrías ir
ado(él) habría ir
ado(ns) habríamos ir
ado(vs) habríais ir
ado(ellos) habrían ir
ado
Subjuntivo
Presente
que (yo) ir
eque (tú) ir
esque (él) ir
eque (ns) ir
emosque (vs) ir
éisque (ellos) ir
enAntepresente
que (yo) haya ir
adoque (tú) hayas ir
adoque (él) haya ir
adoque (ns) hayamos ir
adoque (vs) hayáis ir
adoque (ellos) hayan ir
adoPretérito
que (yo) ir
araque (tú) ir
arasque (él) ir
araque (ns) ir
áramosque (vs) ir
araisque (ellos) ir
aranAntepretérito
que (yo) hubiera ir
adoque (tú) hubieras ir
adoque (él) hubiera ir
adoque (ns) hubiéramos ir
adoque (vs) hubierais ir
adoque (ellos) hubieran ir
adoPretérito (2)
que (yo) ir
aseque (tú) ir
asesque (él) ir
aseque (ns) ir
ásemosque (vs) ir
aseisque (ellos) ir
asenAntepretérito (2)
que (yo) hubiese ir
adoque (tú) hubieses ir
adoque (él) hubiese ir
adoque (ns) hubiésemos ir
adoque (vs) hubieseis ir
adoque (ellos) hubiesen ir
adoFuturo
que (yo) ir
areque (tú) ir
aresque (él) ir
areque (ns) ir
áremosque (vs) ir
areisque (ellos) ir
arenAntefuturo
que (yo) hubiere ir
adoque (tú) hubieres ir
adoque (él) hubiere ir
adoque (ns) hubiéremos ir
adoque (vs) hubiereis ir
adoque (ellos) hubieren ir
adoImperativo
Imperativo
-
ir
air
eir
emosir
adir
enImperativo negativo
-
no ir
esno ir
eno ir
emosno ir
éisno ir
en
Infinitivo
Gerundio
Participio