Accentos:

Otra forma advenir ? | no advenir | feminino


Conjugación del verbo ADVENIR

(e > ie)

Traduction française : arriver ; advenir

Indicativo

Presente
(yo) advengo
(tú) advienes
(él) adviene
(ns) advenimos
(vs) advenís
(ellos) advienen
Antepresente
(yo) he advenido
(tú) has advenido
(él) ha advenido
(ns) hemos advenido
(vs) habéis advenido
(ellos) han advenido
Copretérito
(yo) advenía
(tú) advenías
(él) advenía
(ns) adveníamos
(vs) adveníais
(ellos) advenían
Antecopretérito
(yo) había advenido
(tú) habías advenido
(él) había advenido
(ns) habíamos advenido
(vs) habíais advenido
(ellos) habían advenido
Pretérito
(yo) advine
(tú) adviniste
(él) advino
(ns) advinimos
(vs) advinisteis
(ellos) advinieron
Antepretérito
(yo) hube advenido
(tú) hubiste advenido
(él) hubo advenido
(ns) hubimos advenido
(vs) hubisteis advenido
(ellos) hubieron advenido
Futuro
(yo) advendré
(tú) advendrás
(él) advendrá
(ns) advendremos
(vs) advendréis
(ellos) advendrán
Antefuturo
(yo) habré advenido
(tú) habrás advenido
(él) habrá advenido
(ns) habremos advenido
(vs) habréis advenido
(ellos) habrán advenido
Pospretérito
(yo) advendría
(tú) advendrías
(él) advendría
(ns) advendríamos
(vs) advendríais
(ellos) advendrían
Antepospretérito
(yo) habría advenido
(tú) habrías advenido
(él) habría advenido
(ns) habríamos advenido
(vs) habríais advenido
(ellos) habrían advenido
 
 

Subjuntivo

Presente
que (yo) advenga
que (tú) advengas
que (él) advenga
que (ns) advengamos
que (vs) advengáis
que (ellos) advengan
Antepresente
que (yo) haya advenido
que (tú) hayas advenido
que (él) haya advenido
que (ns) hayamos advenido
que (vs) hayáis advenido
que (ellos) hayan advenido
Pretérito
que (yo) adviniera
que (tú) advinieras
que (él) adviniera
que (ns) adviniéramos
que (vs) advinierais
que (ellos) advinieran
Antepretérito
que (yo) hubiera advenido
que (tú) hubieras advenido
que (él) hubiera advenido
que (ns) hubiéramos advenido
que (vs) hubierais advenido
que (ellos) hubieran advenido
Pretérito (2)
que (yo) adviniese
que (tú) advinieses
que (él) adviniese
que (ns) adviniésemos
que (vs) advinieseis
que (ellos) adviniesen
Antepretérito (2)
que (yo) hubiese advenido
que (tú) hubieses advenido
que (él) hubiese advenido
que (ns) hubiésemos advenido
que (vs) hubieseis advenido
que (ellos) hubiesen advenido
Futuro
que (yo) adviniere
que (tú) advinieres
que (él) adviniere
que (ns) adviniéremos
que (vs) adviniereis
que (ellos) advinieren
Antefuturo
que (yo) hubiere advenido
que (tú) hubieres advenido
que (él) hubiere advenido
que (ns) hubiéremos advenido
que (vs) hubiereis advenido
que (ellos) hubieren advenido

Imperativo

Imperativo
-
advén
advenga
advengamos
advenid
advengan
Imperativo negativo
-
no advengas
no advenga
no advengamos
no advengáis
no advengan
 
 

Infinitivo

Presente
advenir
Compuesto
haber advenido
 
 

Gerundio

Presente
adviniendo
Compuesto
habiendo advenido
 
 

Participio

Participio
advenido
Participio
-