(yo) me desentorpezco (tú) te desentorpeces (él) se desentorpece (ns) nos desentorpecemos (vs) os desentorpecéis (ellos) se desentorpecen
Pretérito perfecto compuesto
(yo) me he desentorpecido (tú) te has desentorpecido (él) se ha desentorpecido (ns) nos hemos desentorpecido (vs) os habéis desentorpecido (ellos) se han desentorpecido
Pretérito imperfecto
(yo) me desentorpecía (tú) te desentorpecías (él) se desentorpecía (ns) nos desentorpecíamos (vs) os desentorpecíais (ellos) se desentorpecían
Pretérito pluscuamperfecto
(yo) me había desentorpecido (tú) te habías desentorpecido (él) se había desentorpecido (ns) nos habíamos desentorpecido (vs) os habíais desentorpecido (ellos) se habían desentorpecido
Pretérito perfecto simple
(yo) me desentorpecí (tú) te desentorpeciste (él) se desentorpeció (ns) nos desentorpecimos (vs) os desentorpecisteis (ellos) se desentorpecieron
Pretérito anterior
(yo) me hube desentorpecido (tú) te hubiste desentorpecido (él) se hubo desentorpecido (ns) nos hubimos desentorpecido (vs) os hubisteis desentorpecido (ellos) se hubieron desentorpecido
Futuro simple
(yo) me desentorpeceré (tú) te desentorpecerás (él) se desentorpecerá (ns) nos desentorpeceremos (vs) os desentorpeceréis (ellos) se desentorpecerán
Futuro perfecto
(yo) me habré desentorpecido (tú) te habrás desentorpecido (él) se habrá desentorpecido (ns) nos habremos desentorpecido (vs) os habréis desentorpecido (ellos) se habrán desentorpecido
Condicional simple
(yo) me desentorpecería (tú) te desentorpecerías (él) se desentorpecería (ns) nos desentorpeceríamos (vs) os desentorpeceríais (ellos) se desentorpecerían
Condicional perfecto
(yo) me habría desentorpecido (tú) te habrías desentorpecido (él) se habría desentorpecido (ns) nos habríamos desentorpecido (vs) os habríais desentorpecido (ellos) se habrían desentorpecido
Subjuntivo
Presente
que (yo) me desentorpezca que (tú) te desentorpezcas que (él) se desentorpezca que (ns) nos desentorpezcamos que (vs) os desentorpezcáis que (ellos) se desentorpezcan
Pretérito perfecto
que (yo) me haya desentorpecido que (tú) te hayas desentorpecido que (él) se haya desentorpecido que (ns) nos hayamos desentorpecido que (vs) os hayáis desentorpecido que (ellos) se hayan desentorpecido
Pretérito imperfecto
que (yo) me desentorpeciera que (tú) te desentorpecieras que (él) se desentorpeciera que (ns) nos desentorpeciéramos que (vs) os desentorpecierais que (ellos) se desentorpecieran
Pretérito pluscuamperfecto
que (yo) me hubiera desentorpecido que (tú) te hubieras desentorpecido que (él) se hubiera desentorpecido que (ns) nos hubiéramos desentorpecido que (vs) os hubierais desentorpecido que (ellos) se hubieran desentorpecido
Pretérito Imperfecto (2)
que (yo) me desentorpeciese que (tú) te desentorpecieses que (él) se desentorpeciese que (ns) nos desentorpeciésemos que (vs) os desentorpecieseis que (ellos) se desentorpeciesen
Pretérito pluscuamperfecto (2)
que (yo) me hubiese desentorpecido que (tú) te hubieses desentorpecido que (él) se hubiese desentorpecido que (ns) nos hubiésemos desentorpecido que (vs) os hubieseis desentorpecido que (ellos) se hubiesen desentorpecido
Futuro simple
que (yo) me desentorpeciere que (tú) te desentorpecieres que (él) se desentorpeciere que (ns) nos desentorpeciéremos que (vs) os desentorpeciereis que (ellos) se desentorpecieren
Futuro perfecto
que (yo) me hubiere desentorpecido que (tú) te hubieres desentorpecido que (él) se hubiere desentorpecido que (ns) nos hubiéremos desentorpecido que (vs) os hubiereis desentorpecido que (ellos) se hubieren desentorpecido