Conjugación del verbo ALBOREAR
Traduction française : poindre ; se lever
Indicativo
Presente
-
-
(él) albore
a-
-
-
Pretérito perfecto compuesto
-
-
(él) ha albore
ado-
-
-
Pretérito imperfecto
-
-
(él) albore
aba-
-
-
Pretérito pluscuamperfecto
-
-
(él) había albore
ado-
-
-
Pretérito perfecto simple
-
-
(él) albore
ó-
-
-
Pretérito anterior
-
-
(él) hubo albore
ado-
-
-
Futuro simple
-
-
(él) albore
ará-
-
-
Futuro perfecto
-
-
(él) habrá albore
ado-
-
-
Condicional simple
-
-
(él) albore
aría-
-
-
Condicional perfecto
-
-
(él) habría albore
ado-
-
-
Subjuntivo
Presente
-
-
que (él) albore
e-
-
-
Pretérito perfecto
-
-
que (él) haya albore
ado-
-
-
Pretérito imperfecto
-
-
que (él) albore
ara-
-
-
Pretérito pluscuamperfecto
-
-
que (él) hubiera albore
ado-
-
-
Pretérito Imperfecto (2)
-
-
que (él) albore
ase-
-
-
Pretérito pluscuamperfecto (2)
-
-
que (él) hubiese albore
ado-
-
-
Futuro simple
-
-
que (él) albore
are-
-
-
Futuro perfecto
-
-
que (él) hubiere albore
ado-
-
-
Imperativo
Imperativo negativo
-
-
-
-
-
-
Infinitivo
Gerundio
Compuesto
habiendo albore
ado
Participio