(yo) me abotargo (tú) te abotargas (él) se abotarga (ns) nos abotargamos (vs) os abotargáis (ellos) se abotargan
Pretérito perfecto compuesto
(yo) me he abotargado (tú) te has abotargado (él) se ha abotargado (ns) nos hemos abotargado (vs) os habéis abotargado (ellos) se han abotargado
Pretérito imperfecto
(yo) me abotargaba (tú) te abotargabas (él) se abotargaba (ns) nos abotargábamos (vs) os abotargabais (ellos) se abotargaban
Pretérito pluscuamperfecto
(yo) me había abotargado (tú) te habías abotargado (él) se había abotargado (ns) nos habíamos abotargado (vs) os habíais abotargado (ellos) se habían abotargado
Pretérito perfecto simple
(yo) me abotargué (tú) te abotargaste (él) se abotargó (ns) nos abotargamos (vs) os abotargasteis (ellos) se abotargaron
Pretérito anterior
(yo) me hube abotargado (tú) te hubiste abotargado (él) se hubo abotargado (ns) nos hubimos abotargado (vs) os hubisteis abotargado (ellos) se hubieron abotargado
Futuro simple
(yo) me abotargaré (tú) te abotargarás (él) se abotargará (ns) nos abotargaremos (vs) os abotargaréis (ellos) se abotargarán
Futuro perfecto
(yo) me habré abotargado (tú) te habrás abotargado (él) se habrá abotargado (ns) nos habremos abotargado (vs) os habréis abotargado (ellos) se habrán abotargado
Condicional simple
(yo) me abotargaría (tú) te abotargarías (él) se abotargaría (ns) nos abotargaríamos (vs) os abotargaríais (ellos) se abotargarían
Condicional perfecto
(yo) me habría abotargado (tú) te habrías abotargado (él) se habría abotargado (ns) nos habríamos abotargado (vs) os habríais abotargado (ellos) se habrían abotargado
Subjuntivo
Presente
que (yo) me abotargue que (tú) te abotargues que (él) se abotargue que (ns) nos abotarguemos que (vs) os abotarguéis que (ellos) se abotarguen
Pretérito perfecto
que (yo) me haya abotargado que (tú) te hayas abotargado que (él) se haya abotargado que (ns) nos hayamos abotargado que (vs) os hayáis abotargado que (ellos) se hayan abotargado
Pretérito imperfecto
que (yo) me abotargara que (tú) te abotargaras que (él) se abotargara que (ns) nos abotargáramos que (vs) os abotargarais que (ellos) se abotargaran
Pretérito pluscuamperfecto
que (yo) me hubiera abotargado que (tú) te hubieras abotargado que (él) se hubiera abotargado que (ns) nos hubiéramos abotargado que (vs) os hubierais abotargado que (ellos) se hubieran abotargado
Pretérito Imperfecto (2)
que (yo) me abotargase que (tú) te abotargases que (él) se abotargase que (ns) nos abotargásemos que (vs) os abotargaseis que (ellos) se abotargasen
Pretérito pluscuamperfecto (2)
que (yo) me hubiese abotargado que (tú) te hubieses abotargado que (él) se hubiese abotargado que (ns) nos hubiésemos abotargado que (vs) os hubieseis abotargado que (ellos) se hubiesen abotargado
Futuro simple
que (yo) me abotargare que (tú) te abotargares que (él) se abotargare que (ns) nos abotargáremos que (vs) os abotargareis que (ellos) se abotargaren
Futuro perfecto
que (yo) me hubiere abotargado que (tú) te hubieres abotargado que (él) se hubiere abotargado que (ns) nos hubiéremos abotargado que (vs) os hubiereis abotargado que (ellos) se hubieren abotargado