El Conjugador
EXORNARSE


Indicativo

Presente

Passé composé

Imparfait

Plus-que-parfait

(yo) me exorno
(tú) te exornas
(él) se exorna
(ns) nos exornamos
(vs) os exornáis
(ellos) se exornan		(yo) me he exornado
(tú) te has exornado
(él) se ha exornado
(ns) nos hemos exornado
(vs) os habéis exornado
(ellos) se han exornado		(yo) me exornaba
(tú) te exornabas
(él) se exornaba
(ns) nos exornábamos
(vs) os exornabais
(ellos) se exornaban		(yo) me había exornado
(tú) te habías exornado
(él) se había exornado
(ns) nos habíamos exornado
(vs) os habíais exornado
(ellos) se habían exornado

Passé simple

Passé antérieur

Futur simple

Futur antérieur

(yo) me exorné
(tú) te exornaste
(él) se exornó
(ns) nos exornamos
(vs) os exornasteis
(ellos) se exornaron		(yo) me hube exornado
(tú) te hubiste exornado
(él) se hubo exornado
(ns) nos hubimos exornado
(vs) os hubisteis exornado
(ellos) se hubieron exornado		(yo) me exornaré
(tú) te exornarás
(él) se exornará
(ns) nos exornaremos
(vs) os exornaréis
(ellos) se exornarán		(yo) me habré exornado
(tú) te habrás exornado
(él) se habrá exornado
(ns) nos habremos exornado
(vs) os habréis exornado
(ellos) se habrán exornado

Conditionnel

Conditionnel passé

Imperativo

Imperativo negativo

(yo) me exornaría
(tú) te exornarías
(él) se exornaría
(ns) nos exornaríamos
(vs) os exornaríais
(ellos) se exornarían		(yo) me habría exornado
(tú) te habrías exornado
(él) se habría exornado
(ns) nos habríamos exornado
(vs) os habríais exornado
(ellos) se habrían exornado		-
exórnate
exórnese
exornémonos
exornaos
exórnense		-
no te exornes
no se exorne
no nos exornemos
no os exornéis
no se exornen

Subjuntivo

Presente

Passé

Imparfait

Plus-que-parfait

que (yo) me exorne
que (tú) te exornes
que (él) se exorne
que (ns) nos exornemos
que (vs) os exornéis
que (ellos) se exornen		que (yo) me haya exornado
que (tú) te hayas exornado
que (él) se haya exornado
que (ns) nos hayamos exornado
que (vs) os hayáis exornado
que (ellos) se hayan exornado		que (yo) me exornara
que (tú) te exornaras
que (él) se exornara
que (ns) nos exornáramos
que (vs) os exornarais
que (ellos) se exornaran		que (yo) me hubiera exornado
que (tú) te hubieras exornado
que (él) se hubiera exornado
que (ns) nos hubiéramos exornado
que (vs) os hubierais exornado
que (ellos) se hubieran exornado

Imparfait (2)

Plus-que-parfait (2)

Futur simple

Futur antérieur

que (yo) me exornase
que (tú) te exornases
que (él) se exornase
que (ns) nos exornásemos
que (vs) os exornaseis
que (ellos) se exornasen		que (yo) me hubiese exornado
que (tú) te hubieses exornado
que (él) se hubiese exornado
que (ns) nos hubiésemos exornado
que (vs) os hubieseis exornado
que (ellos) se hubiesen exornado		que (yo) me exornare
que (tú) te exornares
que (él) se exornare
que (ns) nos exornáremos
que (vs) os exornareis
que (ellos) se exornaren		que (yo) me hubiere exornado
que (tú) te hubieres exornado
que (él) se hubiere exornado
que (ns) nos hubiéremos exornado
que (vs) os hubiereis exornado
que (ellos) se hubieren exornado

Infinitivo

Gerundio

Presente

Compuesto

Presente

Compuesto

exornarsehaberse exornadoexornándosehabiéndose exornado

Participio

Participio

Participio

 

 

exornado-