El Conjugador
ALBOREAR


Indicativo

Presente

Passé composé

Imparfait

Plus-que-parfait

-
-
(él) alborea
-
-
-
-
-
(él) ha alboreado
-
-
-
-
-
(él) alboreaba
-
-
-
-
-
(él) había alboreado
-
-
-

Passé simple

Passé antérieur

Futur simple

Futur antérieur

-
-
(él) alboreó
-
-
-
-
-
(él) hubo alboreado
-
-
-
-
-
(él) alboreará
-
-
-
-
-
(él) habrá alboreado
-
-
-

Conditionnel

Conditionnel passé

Imperativo

Imperativo negativo

-
-
(él) alborearía
-
-
-
-
-
(él) habría alboreado
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-

Subjuntivo

Presente

Passé

Imparfait

Plus-que-parfait

-
-
que (él) alboree
-
-
-
-
-
que (él) haya alboreado
-
-
-
-
-
que (él) alboreara
-
-
-
-
-
que (él) hubiera alboreado
-
-
-

Imparfait (2)

Plus-que-parfait (2)

Futur simple

Futur antérieur

-
-
que (él) alborease
-
-
-
-
-
que (él) hubiese alboreado
-
-
-
-
-
que (él) alboreare
-
-
-
-
-
que (él) hubiere alboreado
-
-
-

Infinitivo

Gerundio

Presente

Compuesto

Presente

Compuesto

alborearhaber alboreadoalboreandohabiendo alboreado

Participio

Participio

Participio

 

 

alboreado-