El Conjugador
ACABALAR

Attenzione, questo verbo potrebbe non esistere, la coniugazione viene fornita come esempio.


Indicativo

Presente

Passé composé

Imparfait

Plus-que-parfait

(yo) acabalo
(tú) acabalas
(él) acabala
(ns) acabalamos
(vs) acabaláis
(ellos) acabalan
(yo) he acabalado
(tú) has acabalado
(él) ha acabalado
(ns) hemos acabalado
(vs) habéis acabalado
(ellos) han acabalado
(yo) acabalaba
(tú) acabalabas
(él) acabalaba
(ns) acabalábamos
(vs) acabalabais
(ellos) acabalaban
(yo) había acabalado
(tú) habías acabalado
(él) había acabalado
(ns) habíamos acabalado
(vs) habíais acabalado
(ellos) habían acabalado

Passé simple

Passé antérieur

Futur simple

Futur antérieur

(yo) acabalé
(tú) acabalaste
(él) acabaló
(ns) acabalamos
(vs) acabalasteis
(ellos) acabalaron
(yo) hube acabalado
(tú) hubiste acabalado
(él) hubo acabalado
(ns) hubimos acabalado
(vs) hubisteis acabalado
(ellos) hubieron acabalado
(yo) acabalaré
(tú) acabalarás
(él) acabalará
(ns) acabalaremos
(vs) acabalaréis
(ellos) acabalarán
(yo) habré acabalado
(tú) habrás acabalado
(él) habrá acabalado
(ns) habremos acabalado
(vs) habréis acabalado
(ellos) habrán acabalado

Conditionnel

Conditionnel passé

Imperativo

Imperativo negativo

(yo) acabalaría
(tú) acabalarías
(él) acabalaría
(ns) acabalaríamos
(vs) acabalaríais
(ellos) acabalarían
(yo) habría acabalado
(tú) habrías acabalado
(él) habría acabalado
(ns) habríamos acabalado
(vs) habríais acabalado
(ellos) habrían acabalado
-
acabala
acabale
acabalemos
acabalad
acabalen
-
no acabales
no acabale
no acabalemos
no acabaléis
no acabalen

Subjuntivo

Presente

Passé

Imparfait

Plus-que-parfait

que (yo) acabale
que (tú) acabales
que (él) acabale
que (ns) acabalemos
que (vs) acabaléis
que (ellos) acabalen
que (yo) haya acabalado
que (tú) hayas acabalado
que (él) haya acabalado
que (ns) hayamos acabalado
que (vs) hayáis acabalado
que (ellos) hayan acabalado
que (yo) acabalara
que (tú) acabalaras
que (él) acabalara
que (ns) acabaláramos
que (vs) acabalarais
que (ellos) acabalaran
que (yo) hubiera acabalado
que (tú) hubieras acabalado
que (él) hubiera acabalado
que (ns) hubiéramos acabalado
que (vs) hubierais acabalado
que (ellos) hubieran acabalado

Imparfait (2)

Plus-que-parfait (2)

Futur simple

Futur antérieur

que (yo) acabalase
que (tú) acabalases
que (él) acabalase
que (ns) acabalásemos
que (vs) acabalaseis
que (ellos) acabalasen
que (yo) hubiese acabalado
que (tú) hubieses acabalado
que (él) hubiese acabalado
que (ns) hubiésemos acabalado
que (vs) hubieseis acabalado
que (ellos) hubiesen acabalado
que (yo) acabalare
que (tú) acabalares
que (él) acabalare
que (ns) acabaláremos
que (vs) acabalareis
que (ellos) acabalaren
que (yo) hubiere acabalado
que (tú) hubieres acabalado
que (él) hubiere acabalado
que (ns) hubiéremos acabalado
que (vs) hubiereis acabalado
que (ellos) hubieren acabalado

Infinitivo

Gerundio

Presente

Compuesto

Presente

Compuesto

acabalarhaber acabaladoacabalandohabiendo acabalado

Participio

Participio

Participio

 

 

acabalado-