El Conjugador
ABROGAR


Indicativo

Presente

Passé composé

Imparfait

Plus-que-parfait

(yo) abrogo
(tú) abrogas
(él) abroga
(ns) abrogamos
(vs) abrogáis
(ellos) abrogan
(yo) he abrogado
(tú) has abrogado
(él) ha abrogado
(ns) hemos abrogado
(vs) habéis abrogado
(ellos) han abrogado
(yo) abrogaba
(tú) abrogabas
(él) abrogaba
(ns) abrogábamos
(vs) abrogabais
(ellos) abrogaban
(yo) había abrogado
(tú) habías abrogado
(él) había abrogado
(ns) habíamos abrogado
(vs) habíais abrogado
(ellos) habían abrogado

Passé simple

Passé antérieur

Futur simple

Futur antérieur

(yo) abrog
(tú) abrogaste
(él) abrogó
(ns) abrogamos
(vs) abrogasteis
(ellos) abrogaron
(yo) hube abrogado
(tú) hubiste abrogado
(él) hubo abrogado
(ns) hubimos abrogado
(vs) hubisteis abrogado
(ellos) hubieron abrogado
(yo) abrogaré
(tú) abrogarás
(él) abrogará
(ns) abrogaremos
(vs) abrogaréis
(ellos) abrogarán
(yo) habré abrogado
(tú) habrás abrogado
(él) habrá abrogado
(ns) habremos abrogado
(vs) habréis abrogado
(ellos) habrán abrogado

Conditionnel

Conditionnel passé

Imperativo

Imperativo negativo

(yo) abrogaría
(tú) abrogarías
(él) abrogaría
(ns) abrogaríamos
(vs) abrogaríais
(ellos) abrogarían
(yo) habría abrogado
(tú) habrías abrogado
(él) habría abrogado
(ns) habríamos abrogado
(vs) habríais abrogado
(ellos) habrían abrogado
-
abroga
abrogue
abroguemos
abrogad
abroguen
-
no abrogues
no abrogue
no abroguemos
no abroguéis
no abroguen

Subjuntivo

Presente

Passé

Imparfait

Plus-que-parfait

que (yo) abrogue
que (tú) abrogues
que (él) abrogue
que (ns) abroguemos
que (vs) abroguéis
que (ellos) abroguen
que (yo) haya abrogado
que (tú) hayas abrogado
que (él) haya abrogado
que (ns) hayamos abrogado
que (vs) hayáis abrogado
que (ellos) hayan abrogado
que (yo) abrogara
que (tú) abrogaras
que (él) abrogara
que (ns) abrogáramos
que (vs) abrogarais
que (ellos) abrogaran
que (yo) hubiera abrogado
que (tú) hubieras abrogado
que (él) hubiera abrogado
que (ns) hubiéramos abrogado
que (vs) hubierais abrogado
que (ellos) hubieran abrogado

Imparfait (2)

Plus-que-parfait (2)

Futur simple

Futur antérieur

que (yo) abrogase
que (tú) abrogases
que (él) abrogase
que (ns) abrogásemos
que (vs) abrogaseis
que (ellos) abrogasen
que (yo) hubiese abrogado
que (tú) hubieses abrogado
que (él) hubiese abrogado
que (ns) hubiésemos abrogado
que (vs) hubieseis abrogado
que (ellos) hubiesen abrogado
que (yo) abrogare
que (tú) abrogares
que (él) abrogare
que (ns) abrogáremos
que (vs) abrogareis
que (ellos) abrogaren
que (yo) hubiere abrogado
que (tú) hubieres abrogado
que (él) hubiere abrogado
que (ns) hubiéremos abrogado
que (vs) hubiereis abrogado
que (ellos) hubieren abrogado

Infinitivo

Gerundio

Presente

Compuesto

Presente

Compuesto

abrogarhaber abrogadoabrogandohabiendo abrogado

Participio

Participio

Participio

 

 

abrogado-