El Conjugador
Spanish verb
SEñOREAR


Indicative

Present

Present perfect

Imperfect

Pluperfect

(yo) señoreo
(tú) señoreas
(él) señorea
(ns) señoreamos
(vs) señoreáis
(ellos) señorean
(yo) he señoreado
(tú) has señoreado
(él) ha señoreado
(ns) hemos señoreado
(vs) habéis señoreado
(ellos) han señoreado
(yo) señoreaba
(tú) señoreabas
(él) señoreaba
(ns) señoreábamos
(vs) señoreabais
(ellos) señoreaban
(yo) había señoreado
(tú) habías señoreado
(él) había señoreado
(ns) habíamos señoreado
(vs) habíais señoreado
(ellos) habían señoreado

Simple past

Past perfect

Future

Past future

(yo) señoreé
(tú) señoreaste
(él) señoreó
(ns) señoreamos
(vs) señoreasteis
(ellos) señorearon
(yo) hube señoreado
(tú) hubiste señoreado
(él) hubo señoreado
(ns) hubimos señoreado
(vs) hubisteis señoreado
(ellos) hubieron señoreado
(yo) señorearé
(tú) señorearás
(él) señoreará
(ns) señorearemos
(vs) señorearéis
(ellos) señorearán
(yo) habré señoreado
(tú) habrás señoreado
(él) habrá señoreado
(ns) habremos señoreado
(vs) habréis señoreado
(ellos) habrán señoreado

Conditional

Past conditional

Imperative

Imperative negative

(yo) señorearía
(tú) señorearías
(él) señorearía
(ns) señorearíamos
(vs) señorearíais
(ellos) señorearían
(yo) habría señoreado
(tú) habrías señoreado
(él) habría señoreado
(ns) habríamos señoreado
(vs) habríais señoreado
(ellos) habrían señoreado
-
señorea
señoree
señoreemos
señoread
señoreen
-
no señorees
no señoree
no señoreemos
no señoreéis
no señoreen

Subjunctive

Present

Past

Imperfect

Pluperfect

que (yo) señoree
que (tú) señorees
que (él) señoree
que (ns) señoreemos
que (vs) señoreéis
que (ellos) señoreen
que (yo) haya señoreado
que (tú) hayas señoreado
que (él) haya señoreado
que (ns) hayamos señoreado
que (vs) hayáis señoreado
que (ellos) hayan señoreado
que (yo) señoreara
que (tú) señorearas
que (él) señoreara
que (ns) señoreáramos
que (vs) señorearais
que (ellos) señorearan
que (yo) hubiera señoreado
que (tú) hubieras señoreado
que (él) hubiera señoreado
que (ns) hubiéramos señoreado
que (vs) hubierais señoreado
que (ellos) hubieran señoreado

Imperfect (2)

Pluperfect (2)

Future

Past future

que (yo) señorease
que (tú) señoreases
que (él) señorease
que (ns) señoreásemos
que (vs) señoreaseis
que (ellos) señoreasen
que (yo) hubiese señoreado
que (tú) hubieses señoreado
que (él) hubiese señoreado
que (ns) hubiésemos señoreado
que (vs) hubieseis señoreado
que (ellos) hubiesen señoreado
que (yo) señoreare
que (tú) señoreares
que (él) señoreare
que (ns) señoreáremos
que (vs) señoreareis
que (ellos) señorearen
que (yo) hubiere señoreado
que (tú) hubieres señoreado
que (él) hubiere señoreado
que (ns) hubiéremos señoreado
que (vs) hubiereis señoreado
que (ellos) hubieren señoreado

Infinitive

Gerund

Present

Past

Present

Past

señorearhaber señoreadoseñoreandohabiendo señoreado

Participle

Participle past

Participle past

 

 

señoreado-