El Conjugador
Spanish verb
OBSTAR


Indicative

Present

Present perfect

Imperfect

Pluperfect

(yo) obsto
(tú) obstas
(él) obsta
(ns) obstamos
(vs) obstáis
(ellos) obstan
(yo) he obstado
(tú) has obstado
(él) ha obstado
(ns) hemos obstado
(vs) habéis obstado
(ellos) han obstado
(yo) obstaba
(tú) obstabas
(él) obstaba
(ns) obstábamos
(vs) obstabais
(ellos) obstaban
(yo) había obstado
(tú) habías obstado
(él) había obstado
(ns) habíamos obstado
(vs) habíais obstado
(ellos) habían obstado

Simple past

Past perfect

Future

Past future

(yo) obsté
(tú) obstaste
(él) obstó
(ns) obstamos
(vs) obstasteis
(ellos) obstaron
(yo) hube obstado
(tú) hubiste obstado
(él) hubo obstado
(ns) hubimos obstado
(vs) hubisteis obstado
(ellos) hubieron obstado
(yo) obstaré
(tú) obstarás
(él) obstará
(ns) obstaremos
(vs) obstaréis
(ellos) obstarán
(yo) habré obstado
(tú) habrás obstado
(él) habrá obstado
(ns) habremos obstado
(vs) habréis obstado
(ellos) habrán obstado

Conditional

Past conditional

Imperative

Imperative negative

(yo) obstaría
(tú) obstarías
(él) obstaría
(ns) obstaríamos
(vs) obstaríais
(ellos) obstarían
(yo) habría obstado
(tú) habrías obstado
(él) habría obstado
(ns) habríamos obstado
(vs) habríais obstado
(ellos) habrían obstado
-
obsta
obste
obstemos
obstad
obsten
-
no obstes
no obste
no obstemos
no obstéis
no obsten

Subjunctive

Present

Past

Imperfect

Pluperfect

que (yo) obste
que (tú) obstes
que (él) obste
que (ns) obstemos
que (vs) obstéis
que (ellos) obsten
que (yo) haya obstado
que (tú) hayas obstado
que (él) haya obstado
que (ns) hayamos obstado
que (vs) hayáis obstado
que (ellos) hayan obstado
que (yo) obstara
que (tú) obstaras
que (él) obstara
que (ns) obstáramos
que (vs) obstarais
que (ellos) obstaran
que (yo) hubiera obstado
que (tú) hubieras obstado
que (él) hubiera obstado
que (ns) hubiéramos obstado
que (vs) hubierais obstado
que (ellos) hubieran obstado

Imperfect (2)

Pluperfect (2)

Future

Past future

que (yo) obstase
que (tú) obstases
que (él) obstase
que (ns) obstásemos
que (vs) obstaseis
que (ellos) obstasen
que (yo) hubiese obstado
que (tú) hubieses obstado
que (él) hubiese obstado
que (ns) hubiésemos obstado
que (vs) hubieseis obstado
que (ellos) hubiesen obstado
que (yo) obstare
que (tú) obstares
que (él) obstare
que (ns) obstáremos
que (vs) obstareis
que (ellos) obstaren
que (yo) hubiere obstado
que (tú) hubieres obstado
que (él) hubiere obstado
que (ns) hubiéremos obstado
que (vs) hubiereis obstado
que (ellos) hubieren obstado

Infinitive

Gerund

Present

Past

Present

Past

obstarhaber obstadoobstandohabiendo obstado

Participle

Participle past

Participle past

 

 

obstado-