El Conjugador
Spanish verb
DESDENTAR

(e > ie)


Indicative

Present

Present perfect

Imperfect

Pluperfect

(yo) desdiento
(tú) desdientas
(él) desdienta
(ns) desdentamos
(vs) desdentáis
(ellos) desdientan
(yo) he desdentado
(tú) has desdentado
(él) ha desdentado
(ns) hemos desdentado
(vs) habéis desdentado
(ellos) han desdentado
(yo) desdentaba
(tú) desdentabas
(él) desdentaba
(ns) desdentábamos
(vs) desdentabais
(ellos) desdentaban
(yo) había desdentado
(tú) habías desdentado
(él) había desdentado
(ns) habíamos desdentado
(vs) habíais desdentado
(ellos) habían desdentado

Simple past

Past perfect

Future

Past future

(yo) desdenté
(tú) desdentaste
(él) desdentó
(ns) desdentamos
(vs) desdentasteis
(ellos) desdentaron
(yo) hube desdentado
(tú) hubiste desdentado
(él) hubo desdentado
(ns) hubimos desdentado
(vs) hubisteis desdentado
(ellos) hubieron desdentado
(yo) desdentaré
(tú) desdentarás
(él) desdentará
(ns) desdentaremos
(vs) desdentaréis
(ellos) desdentarán
(yo) habré desdentado
(tú) habrás desdentado
(él) habrá desdentado
(ns) habremos desdentado
(vs) habréis desdentado
(ellos) habrán desdentado

Conditional

Past conditional

Imperative

Imperative negative

(yo) desdentaría
(tú) desdentarías
(él) desdentaría
(ns) desdentaríamos
(vs) desdentaríais
(ellos) desdentarían
(yo) habría desdentado
(tú) habrías desdentado
(él) habría desdentado
(ns) habríamos desdentado
(vs) habríais desdentado
(ellos) habrían desdentado
-
desdienta
desdiente
desdentemos
desdentad
desdienten
-
no desdientes
no desdiente
no desdentemos
no desdentéis
no desdienten

Subjunctive

Present

Past

Imperfect

Pluperfect

que (yo) desdiente
que (tú) desdientes
que (él) desdiente
que (ns) desdentemos
que (vs) desdentéis
que (ellos) desdienten
que (yo) haya desdentado
que (tú) hayas desdentado
que (él) haya desdentado
que (ns) hayamos desdentado
que (vs) hayáis desdentado
que (ellos) hayan desdentado
que (yo) desdentara
que (tú) desdentaras
que (él) desdentara
que (ns) desdentáramos
que (vs) desdentarais
que (ellos) desdentaran
que (yo) hubiera desdentado
que (tú) hubieras desdentado
que (él) hubiera desdentado
que (ns) hubiéramos desdentado
que (vs) hubierais desdentado
que (ellos) hubieran desdentado

Imperfect (2)

Pluperfect (2)

Future

Past future

que (yo) desdentase
que (tú) desdentases
que (él) desdentase
que (ns) desdentásemos
que (vs) desdentaseis
que (ellos) desdentasen
que (yo) hubiese desdentado
que (tú) hubieses desdentado
que (él) hubiese desdentado
que (ns) hubiésemos desdentado
que (vs) hubieseis desdentado
que (ellos) hubiesen desdentado
que (yo) desdentare
que (tú) desdentares
que (él) desdentare
que (ns) desdentáremos
que (vs) desdentareis
que (ellos) desdentaren
que (yo) hubiere desdentado
que (tú) hubieres desdentado
que (él) hubiere desdentado
que (ns) hubiéremos desdentado
que (vs) hubiereis desdentado
que (ellos) hubieren desdentado

Infinitive

Gerund

Present

Past

Present

Past

desdentarhaber desdentadodesdentandohabiendo desdentado

Participle

Participle past

Participle past

 

 

desdentado-