El Conjugador
Spanish verb
CONSOLAR

(o > ue)


Indicative

Present

Present perfect

Imperfect

Pluperfect

(yo) consuelo
(tú) consuelas
(él) consuela
(ns) consolamos
(vs) consoláis
(ellos) consuelan
(yo) he consolado
(tú) has consolado
(él) ha consolado
(ns) hemos consolado
(vs) habéis consolado
(ellos) han consolado
(yo) consolaba
(tú) consolabas
(él) consolaba
(ns) consolábamos
(vs) consolabais
(ellos) consolaban
(yo) había consolado
(tú) habías consolado
(él) había consolado
(ns) habíamos consolado
(vs) habíais consolado
(ellos) habían consolado

Simple past

Past perfect

Future

Past future

(yo) consolé
(tú) consolaste
(él) consoló
(ns) consolamos
(vs) consolasteis
(ellos) consolaron
(yo) hube consolado
(tú) hubiste consolado
(él) hubo consolado
(ns) hubimos consolado
(vs) hubisteis consolado
(ellos) hubieron consolado
(yo) consolaré
(tú) consolarás
(él) consolará
(ns) consolaremos
(vs) consolaréis
(ellos) consolarán
(yo) habré consolado
(tú) habrás consolado
(él) habrá consolado
(ns) habremos consolado
(vs) habréis consolado
(ellos) habrán consolado

Conditional

Past conditional

Imperative

Imperative negative

(yo) consolaría
(tú) consolarías
(él) consolaría
(ns) consolaríamos
(vs) consolaríais
(ellos) consolarían
(yo) habría consolado
(tú) habrías consolado
(él) habría consolado
(ns) habríamos consolado
(vs) habríais consolado
(ellos) habrían consolado
-
consuela
consuele
consolemos
consolad
consuelen
-
no consueles
no consuele
no consolemos
no consoléis
no consuelen

Subjunctive

Present

Past

Imperfect

Pluperfect

que (yo) consuele
que (tú) consueles
que (él) consuele
que (ns) consolemos
que (vs) consoléis
que (ellos) consuelen
que (yo) haya consolado
que (tú) hayas consolado
que (él) haya consolado
que (ns) hayamos consolado
que (vs) hayáis consolado
que (ellos) hayan consolado
que (yo) consolara
que (tú) consolaras
que (él) consolara
que (ns) consoláramos
que (vs) consolarais
que (ellos) consolaran
que (yo) hubiera consolado
que (tú) hubieras consolado
que (él) hubiera consolado
que (ns) hubiéramos consolado
que (vs) hubierais consolado
que (ellos) hubieran consolado

Imperfect (2)

Pluperfect (2)

Future

Past future

que (yo) consolase
que (tú) consolases
que (él) consolase
que (ns) consolásemos
que (vs) consolaseis
que (ellos) consolasen
que (yo) hubiese consolado
que (tú) hubieses consolado
que (él) hubiese consolado
que (ns) hubiésemos consolado
que (vs) hubieseis consolado
que (ellos) hubiesen consolado
que (yo) consolare
que (tú) consolares
que (él) consolare
que (ns) consoláremos
que (vs) consolareis
que (ellos) consolaren
que (yo) hubiere consolado
que (tú) hubieres consolado
que (él) hubiere consolado
que (ns) hubiéremos consolado
que (vs) hubiereis consolado
que (ellos) hubieren consolado

Infinitive

Gerund

Present

Past

Present

Past

consolarhaber consoladoconsolandohabiendo consolado

Participle

Participle past

Participle past

 

 

consolado-