El Conjugador
Spanish verb
AFANAR


Indicative

Present

Present perfect

Imperfect

Pluperfect

(yo) afano
(tú) afanas
(él) afana
(ns) afanamos
(vs) afanáis
(ellos) afanan
(yo) he afanado
(tú) has afanado
(él) ha afanado
(ns) hemos afanado
(vs) habéis afanado
(ellos) han afanado
(yo) afanaba
(tú) afanabas
(él) afanaba
(ns) afanábamos
(vs) afanabais
(ellos) afanaban
(yo) había afanado
(tú) habías afanado
(él) había afanado
(ns) habíamos afanado
(vs) habíais afanado
(ellos) habían afanado

Simple past

Past perfect

Future

Past future

(yo) afané
(tú) afanaste
(él) afanó
(ns) afanamos
(vs) afanasteis
(ellos) afanaron
(yo) hube afanado
(tú) hubiste afanado
(él) hubo afanado
(ns) hubimos afanado
(vs) hubisteis afanado
(ellos) hubieron afanado
(yo) afanaré
(tú) afanarás
(él) afanará
(ns) afanaremos
(vs) afanaréis
(ellos) afanarán
(yo) habré afanado
(tú) habrás afanado
(él) habrá afanado
(ns) habremos afanado
(vs) habréis afanado
(ellos) habrán afanado

Conditional

Past conditional

Imperative

Imperative negative

(yo) afanaría
(tú) afanarías
(él) afanaría
(ns) afanaríamos
(vs) afanaríais
(ellos) afanarían
(yo) habría afanado
(tú) habrías afanado
(él) habría afanado
(ns) habríamos afanado
(vs) habríais afanado
(ellos) habrían afanado
-
afana
afane
afanemos
afanad
afanen
-
no afanes
no afane
no afanemos
no afanéis
no afanen

Subjunctive

Present

Past

Imperfect

Pluperfect

que (yo) afane
que (tú) afanes
que (él) afane
que (ns) afanemos
que (vs) afanéis
que (ellos) afanen
que (yo) haya afanado
que (tú) hayas afanado
que (él) haya afanado
que (ns) hayamos afanado
que (vs) hayáis afanado
que (ellos) hayan afanado
que (yo) afanara
que (tú) afanaras
que (él) afanara
que (ns) afanáramos
que (vs) afanarais
que (ellos) afanaran
que (yo) hubiera afanado
que (tú) hubieras afanado
que (él) hubiera afanado
que (ns) hubiéramos afanado
que (vs) hubierais afanado
que (ellos) hubieran afanado

Imperfect (2)

Pluperfect (2)

Future

Past future

que (yo) afanase
que (tú) afanases
que (él) afanase
que (ns) afanásemos
que (vs) afanaseis
que (ellos) afanasen
que (yo) hubiese afanado
que (tú) hubieses afanado
que (él) hubiese afanado
que (ns) hubiésemos afanado
que (vs) hubieseis afanado
que (ellos) hubiesen afanado
que (yo) afanare
que (tú) afanares
que (él) afanare
que (ns) afanáremos
que (vs) afanareis
que (ellos) afanaren
que (yo) hubiere afanado
que (tú) hubieres afanado
que (él) hubiere afanado
que (ns) hubiéremos afanado
que (vs) hubiereis afanado
que (ellos) hubieren afanado

Infinitive

Gerund

Present

Past

Present

Past

afanarhaber afanadoafanandohabiendo afanado

Participle

Participle past

Participle past

 

 

afanado-