El Conjugador
TRONAR

(o > ue)


Indicativo

Presente

Pretérito perfecto compuesto

Pretérito imperfecto

Pretérito pluscuamperfecto

-
-
(él) truena
-
-
-
-
-
(él) ha tronado
-
-
-
-
-
(él) tronaba
-
-
-
-
-
(él) había tronado
-
-
-

Pretérito perfecto simple

Pretérito anterior

Futuro simple

Futuro perfecto

-
-
(él) tronó
-
-
-
-
-
(él) hubo tronado
-
-
-
-
-
(él) tronará
-
-
-
-
-
(él) habrá tronado
-
-
-

Condicional simple

Condicional perfecto

Imperativo

Imperativo negativo

-
-
(él) tronaría
-
-
-
-
-
(él) habría tronado
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-

Subjuntivo

Presente

Pretérito perfecto

Pretérito imperfecto

Pretérito pluscuamperfecto

-
-
que (él) truene
-
-
-
-
-
que (él) haya tronado
-
-
-
-
-
que (él) tronara
-
-
-
-
-
que (él) hubiera tronado
-
-
-

Pretérito Imperfecto (2)

Pretérito pluscuamperfecto (2)

Futuro simple

Futuro perfecto

-
-
que (él) tronase
-
-
-
-
-
que (él) hubiese tronado
-
-
-
-
-
que (él) tronare
-
-
-
-
-
que (él) hubiere tronado
-
-
-

Infinitivo

Gerundio

Presente

Compuesto

Presente

Compuesto

tronarhaber tronadotronandohabiendo tronado

Participio

Participio

Participio

 

 

tronado-