El Conjugador
SEñOREAR


Indicativo

Presente

Pretérito perfecto compuesto

Pretérito imperfecto

Pretérito pluscuamperfecto

(yo) señoreo
(tú) señoreas
(él) señorea
(ns) señoreamos
(vs) señoreáis
(ellos) señorean
(yo) he señoreado
(tú) has señoreado
(él) ha señoreado
(ns) hemos señoreado
(vs) habéis señoreado
(ellos) han señoreado
(yo) señoreaba
(tú) señoreabas
(él) señoreaba
(ns) señoreábamos
(vs) señoreabais
(ellos) señoreaban
(yo) había señoreado
(tú) habías señoreado
(él) había señoreado
(ns) habíamos señoreado
(vs) habíais señoreado
(ellos) habían señoreado

Pretérito perfecto simple

Pretérito anterior

Futuro simple

Futuro perfecto

(yo) señoreé
(tú) señoreaste
(él) señoreó
(ns) señoreamos
(vs) señoreasteis
(ellos) señorearon
(yo) hube señoreado
(tú) hubiste señoreado
(él) hubo señoreado
(ns) hubimos señoreado
(vs) hubisteis señoreado
(ellos) hubieron señoreado
(yo) señorearé
(tú) señorearás
(él) señoreará
(ns) señorearemos
(vs) señorearéis
(ellos) señorearán
(yo) habré señoreado
(tú) habrás señoreado
(él) habrá señoreado
(ns) habremos señoreado
(vs) habréis señoreado
(ellos) habrán señoreado

Condicional simple

Condicional perfecto

Imperativo

Imperativo negativo

(yo) señorearía
(tú) señorearías
(él) señorearía
(ns) señorearíamos
(vs) señorearíais
(ellos) señorearían
(yo) habría señoreado
(tú) habrías señoreado
(él) habría señoreado
(ns) habríamos señoreado
(vs) habríais señoreado
(ellos) habrían señoreado
-
señorea
señoree
señoreemos
señoread
señoreen
-
no señorees
no señoree
no señoreemos
no señoreéis
no señoreen

Subjuntivo

Presente

Pretérito perfecto

Pretérito imperfecto

Pretérito pluscuamperfecto

que (yo) señoree
que (tú) señorees
que (él) señoree
que (ns) señoreemos
que (vs) señoreéis
que (ellos) señoreen
que (yo) haya señoreado
que (tú) hayas señoreado
que (él) haya señoreado
que (ns) hayamos señoreado
que (vs) hayáis señoreado
que (ellos) hayan señoreado
que (yo) señoreara
que (tú) señorearas
que (él) señoreara
que (ns) señoreáramos
que (vs) señorearais
que (ellos) señorearan
que (yo) hubiera señoreado
que (tú) hubieras señoreado
que (él) hubiera señoreado
que (ns) hubiéramos señoreado
que (vs) hubierais señoreado
que (ellos) hubieran señoreado

Pretérito Imperfecto (2)

Pretérito pluscuamperfecto (2)

Futuro simple

Futuro perfecto

que (yo) señorease
que (tú) señoreases
que (él) señorease
que (ns) señoreásemos
que (vs) señoreaseis
que (ellos) señoreasen
que (yo) hubiese señoreado
que (tú) hubieses señoreado
que (él) hubiese señoreado
que (ns) hubiésemos señoreado
que (vs) hubieseis señoreado
que (ellos) hubiesen señoreado
que (yo) señoreare
que (tú) señoreares
que (él) señoreare
que (ns) señoreáremos
que (vs) señoreareis
que (ellos) señorearen
que (yo) hubiere señoreado
que (tú) hubieres señoreado
que (él) hubiere señoreado
que (ns) hubiéremos señoreado
que (vs) hubiereis señoreado
que (ellos) hubieren señoreado

Infinitivo

Gerundio

Presente

Compuesto

Presente

Compuesto

señorearhaber señoreadoseñoreandohabiendo señoreado

Participio

Participio

Participio

 

 

señoreado-