El Conjugador
INTERCOMUNICAR


Indicativo

Presente

Pretérito perfecto compuesto

Pretérito imperfecto

Pretérito pluscuamperfecto

(yo) intercomunico
(tú) intercomunicas
(él) intercomunica
(ns) intercomunicamos
(vs) intercomunicáis
(ellos) intercomunican
(yo) he intercomunicado
(tú) has intercomunicado
(él) ha intercomunicado
(ns) hemos intercomunicado
(vs) habéis intercomunicado
(ellos) han intercomunicado
(yo) intercomunicaba
(tú) intercomunicabas
(él) intercomunicaba
(ns) intercomunicábamos
(vs) intercomunicabais
(ellos) intercomunicaban
(yo) había intercomunicado
(tú) habías intercomunicado
(él) había intercomunicado
(ns) habíamos intercomunicado
(vs) habíais intercomunicado
(ellos) habían intercomunicado

Pretérito perfecto simple

Pretérito anterior

Futuro simple

Futuro perfecto

(yo) intercomuniqué
(tú) intercomunicaste
(él) intercomuni
(ns) intercomunicamos
(vs) intercomunicasteis
(ellos) intercomunicaron
(yo) hube intercomunicado
(tú) hubiste intercomunicado
(él) hubo intercomunicado
(ns) hubimos intercomunicado
(vs) hubisteis intercomunicado
(ellos) hubieron intercomunicado
(yo) intercomunicaré
(tú) intercomunicarás
(él) intercomunicará
(ns) intercomunicaremos
(vs) intercomunicaréis
(ellos) intercomunicarán
(yo) habré intercomunicado
(tú) habrás intercomunicado
(él) habrá intercomunicado
(ns) habremos intercomunicado
(vs) habréis intercomunicado
(ellos) habrán intercomunicado

Condicional simple

Condicional perfecto

Imperativo

Imperativo negativo

(yo) intercomunicaría
(tú) intercomunicarías
(él) intercomunicaría
(ns) intercomunicaríamos
(vs) intercomunicaríais
(ellos) intercomunicarían
(yo) habría intercomunicado
(tú) habrías intercomunicado
(él) habría intercomunicado
(ns) habríamos intercomunicado
(vs) habríais intercomunicado
(ellos) habrían intercomunicado
-
intercomunica
intercomunique
intercomuniquemos
intercomunicad
intercomuniquen
-
no intercomuniques
no intercomunique
no intercomuniquemos
no intercomuniquéis
no intercomuniquen

Subjuntivo

Presente

Pretérito perfecto

Pretérito imperfecto

Pretérito pluscuamperfecto

que (yo) intercomunique
que (tú) intercomuniques
que (él) intercomunique
que (ns) intercomuniquemos
que (vs) intercomuniquéis
que (ellos) intercomuniquen
que (yo) haya intercomunicado
que (tú) hayas intercomunicado
que (él) haya intercomunicado
que (ns) hayamos intercomunicado
que (vs) hayáis intercomunicado
que (ellos) hayan intercomunicado
que (yo) intercomunicara
que (tú) intercomunicaras
que (él) intercomunicara
que (ns) intercomunicáramos
que (vs) intercomunicarais
que (ellos) intercomunicaran
que (yo) hubiera intercomunicado
que (tú) hubieras intercomunicado
que (él) hubiera intercomunicado
que (ns) hubiéramos intercomunicado
que (vs) hubierais intercomunicado
que (ellos) hubieran intercomunicado

Pretérito Imperfecto (2)

Pretérito pluscuamperfecto (2)

Futuro simple

Futuro perfecto

que (yo) intercomunicase
que (tú) intercomunicases
que (él) intercomunicase
que (ns) intercomunicásemos
que (vs) intercomunicaseis
que (ellos) intercomunicasen
que (yo) hubiese intercomunicado
que (tú) hubieses intercomunicado
que (él) hubiese intercomunicado
que (ns) hubiésemos intercomunicado
que (vs) hubieseis intercomunicado
que (ellos) hubiesen intercomunicado
que (yo) intercomunicare
que (tú) intercomunicares
que (él) intercomunicare
que (ns) intercomunicáremos
que (vs) intercomunicareis
que (ellos) intercomunicaren
que (yo) hubiere intercomunicado
que (tú) hubieres intercomunicado
que (él) hubiere intercomunicado
que (ns) hubiéremos intercomunicado
que (vs) hubiereis intercomunicado
que (ellos) hubieren intercomunicado

Infinitivo

Gerundio

Presente

Compuesto

Presente

Compuesto

intercomunicarhaber intercomunicadointercomunicandohabiendo intercomunicado

Participio

Participio

Participio

 

 

intercomunicado-