El Conjugador
ENARCARSE


Indicativo

Presente

Pretérito perfecto compuesto

Pretérito imperfecto

Pretérito pluscuamperfecto

(yo) me enarco
(tú) te enarcas
(él) se enarca
(ns) nos enarcamos
(vs) os enarcáis
(ellos) se enarcan
(yo) me he enarcado
(tú) te has enarcado
(él) se ha enarcado
(ns) nos hemos enarcado
(vs) os habéis enarcado
(ellos) se han enarcado
(yo) me enarcaba
(tú) te enarcabas
(él) se enarcaba
(ns) nos enarcábamos
(vs) os enarcabais
(ellos) se enarcaban
(yo) me había enarcado
(tú) te habías enarcado
(él) se había enarcado
(ns) nos habíamos enarcado
(vs) os habíais enarcado
(ellos) se habían enarcado

Pretérito perfecto simple

Pretérito anterior

Futuro simple

Futuro perfecto

(yo) me enarqué
(tú) te enarcaste
(él) se enar
(ns) nos enarcamos
(vs) os enarcasteis
(ellos) se enarcaron
(yo) me hube enarcado
(tú) te hubiste enarcado
(él) se hubo enarcado
(ns) nos hubimos enarcado
(vs) os hubisteis enarcado
(ellos) se hubieron enarcado
(yo) me enarcaré
(tú) te enarcarás
(él) se enarcará
(ns) nos enarcaremos
(vs) os enarcaréis
(ellos) se enarcarán
(yo) me habré enarcado
(tú) te habrás enarcado
(él) se habrá enarcado
(ns) nos habremos enarcado
(vs) os habréis enarcado
(ellos) se habrán enarcado

Condicional simple

Condicional perfecto

Imperativo

Imperativo negativo

(yo) me enarcaría
(tú) te enarcarías
(él) se enarcaría
(ns) nos enarcaríamos
(vs) os enarcaríais
(ellos) se enarcarían
(yo) me habría enarcado
(tú) te habrías enarcado
(él) se habría enarcado
(ns) nos habríamos enarcado
(vs) os habríais enarcado
(ellos) se habrían enarcado
-
enárcate
enárquese
enarquémonos
enarcaos
enárquense
-
no te enarques
no se enarque
no nos enarquemos
no os enarquéis
no se enarquen

Subjuntivo

Presente

Pretérito perfecto

Pretérito imperfecto

Pretérito pluscuamperfecto

que (yo) me enarque
que (tú) te enarques
que (él) se enarque
que (ns) nos enarquemos
que (vs) os enarquéis
que (ellos) se enarquen
que (yo) me haya enarcado
que (tú) te hayas enarcado
que (él) se haya enarcado
que (ns) nos hayamos enarcado
que (vs) os hayáis enarcado
que (ellos) se hayan enarcado
que (yo) me enarcara
que (tú) te enarcaras
que (él) se enarcara
que (ns) nos enarcáramos
que (vs) os enarcarais
que (ellos) se enarcaran
que (yo) me hubiera enarcado
que (tú) te hubieras enarcado
que (él) se hubiera enarcado
que (ns) nos hubiéramos enarcado
que (vs) os hubierais enarcado
que (ellos) se hubieran enarcado

Pretérito Imperfecto (2)

Pretérito pluscuamperfecto (2)

Futuro simple

Futuro perfecto

que (yo) me enarcase
que (tú) te enarcases
que (él) se enarcase
que (ns) nos enarcásemos
que (vs) os enarcaseis
que (ellos) se enarcasen
que (yo) me hubiese enarcado
que (tú) te hubieses enarcado
que (él) se hubiese enarcado
que (ns) nos hubiésemos enarcado
que (vs) os hubieseis enarcado
que (ellos) se hubiesen enarcado
que (yo) me enarcare
que (tú) te enarcares
que (él) se enarcare
que (ns) nos enarcáremos
que (vs) os enarcareis
que (ellos) se enarcaren
que (yo) me hubiere enarcado
que (tú) te hubieres enarcado
que (él) se hubiere enarcado
que (ns) nos hubiéremos enarcado
que (vs) os hubiereis enarcado
que (ellos) se hubieren enarcado

Infinitivo

Gerundio

Presente

Compuesto

Presente

Compuesto

enarcarsehaberse enarcadoenarcándosehabiéndose enarcado

Participio

Participio

Participio

 

 

enarcado-