El Conjugador
DESACATAR


Indicativo

Presente

Pretérito perfecto compuesto

Pretérito imperfecto

Pretérito pluscuamperfecto

(yo) desacato
(tú) desacatas
(él) desacata
(ns) desacatamos
(vs) desacatáis
(ellos) desacatan
(yo) he desacatado
(tú) has desacatado
(él) ha desacatado
(ns) hemos desacatado
(vs) habéis desacatado
(ellos) han desacatado
(yo) desacataba
(tú) desacatabas
(él) desacataba
(ns) desacatábamos
(vs) desacatabais
(ellos) desacataban
(yo) había desacatado
(tú) habías desacatado
(él) había desacatado
(ns) habíamos desacatado
(vs) habíais desacatado
(ellos) habían desacatado

Pretérito perfecto simple

Pretérito anterior

Futuro simple

Futuro perfecto

(yo) desacaté
(tú) desacataste
(él) desacató
(ns) desacatamos
(vs) desacatasteis
(ellos) desacataron
(yo) hube desacatado
(tú) hubiste desacatado
(él) hubo desacatado
(ns) hubimos desacatado
(vs) hubisteis desacatado
(ellos) hubieron desacatado
(yo) desacataré
(tú) desacatarás
(él) desacatará
(ns) desacataremos
(vs) desacataréis
(ellos) desacatarán
(yo) habré desacatado
(tú) habrás desacatado
(él) habrá desacatado
(ns) habremos desacatado
(vs) habréis desacatado
(ellos) habrán desacatado

Condicional simple

Condicional perfecto

Imperativo

Imperativo negativo

(yo) desacataría
(tú) desacatarías
(él) desacataría
(ns) desacataríamos
(vs) desacataríais
(ellos) desacatarían
(yo) habría desacatado
(tú) habrías desacatado
(él) habría desacatado
(ns) habríamos desacatado
(vs) habríais desacatado
(ellos) habrían desacatado
-
desacata
desacate
desacatemos
desacatad
desacaten
-
no desacates
no desacate
no desacatemos
no desacatéis
no desacaten

Subjuntivo

Presente

Pretérito perfecto

Pretérito imperfecto

Pretérito pluscuamperfecto

que (yo) desacate
que (tú) desacates
que (él) desacate
que (ns) desacatemos
que (vs) desacatéis
que (ellos) desacaten
que (yo) haya desacatado
que (tú) hayas desacatado
que (él) haya desacatado
que (ns) hayamos desacatado
que (vs) hayáis desacatado
que (ellos) hayan desacatado
que (yo) desacatara
que (tú) desacataras
que (él) desacatara
que (ns) desacatáramos
que (vs) desacatarais
que (ellos) desacataran
que (yo) hubiera desacatado
que (tú) hubieras desacatado
que (él) hubiera desacatado
que (ns) hubiéramos desacatado
que (vs) hubierais desacatado
que (ellos) hubieran desacatado

Pretérito Imperfecto (2)

Pretérito pluscuamperfecto (2)

Futuro simple

Futuro perfecto

que (yo) desacatase
que (tú) desacatases
que (él) desacatase
que (ns) desacatásemos
que (vs) desacataseis
que (ellos) desacatasen
que (yo) hubiese desacatado
que (tú) hubieses desacatado
que (él) hubiese desacatado
que (ns) hubiésemos desacatado
que (vs) hubieseis desacatado
que (ellos) hubiesen desacatado
que (yo) desacatare
que (tú) desacatares
que (él) desacatare
que (ns) desacatáremos
que (vs) desacatareis
que (ellos) desacataren
que (yo) hubiere desacatado
que (tú) hubieres desacatado
que (él) hubiere desacatado
que (ns) hubiéremos desacatado
que (vs) hubiereis desacatado
que (ellos) hubieren desacatado

Infinitivo

Gerundio

Presente

Compuesto

Presente

Compuesto

desacatarhaber desacatadodesacatandohabiendo desacatado

Participio

Participio

Participio

 

 

desacatado-