El Conjugador
ANTAGALLAR


Indicativo

Presente

Pretérito perfecto compuesto

Pretérito imperfecto

Pretérito pluscuamperfecto

(yo) antagallo
(tú) antagallas
(él) antagalla
(ns) antagallamos
(vs) antagalláis
(ellos) antagallan
(yo) he antagallado
(tú) has antagallado
(él) ha antagallado
(ns) hemos antagallado
(vs) habéis antagallado
(ellos) han antagallado
(yo) antagallaba
(tú) antagallabas
(él) antagallaba
(ns) antagallábamos
(vs) antagallabais
(ellos) antagallaban
(yo) había antagallado
(tú) habías antagallado
(él) había antagallado
(ns) habíamos antagallado
(vs) habíais antagallado
(ellos) habían antagallado

Pretérito perfecto simple

Pretérito anterior

Futuro simple

Futuro perfecto

(yo) antagallé
(tú) antagallaste
(él) antagalló
(ns) antagallamos
(vs) antagallasteis
(ellos) antagallaron
(yo) hube antagallado
(tú) hubiste antagallado
(él) hubo antagallado
(ns) hubimos antagallado
(vs) hubisteis antagallado
(ellos) hubieron antagallado
(yo) antagallaré
(tú) antagallarás
(él) antagallará
(ns) antagallaremos
(vs) antagallaréis
(ellos) antagallarán
(yo) habré antagallado
(tú) habrás antagallado
(él) habrá antagallado
(ns) habremos antagallado
(vs) habréis antagallado
(ellos) habrán antagallado

Condicional simple

Condicional perfecto

Imperativo

Imperativo negativo

(yo) antagallaría
(tú) antagallarías
(él) antagallaría
(ns) antagallaríamos
(vs) antagallaríais
(ellos) antagallarían
(yo) habría antagallado
(tú) habrías antagallado
(él) habría antagallado
(ns) habríamos antagallado
(vs) habríais antagallado
(ellos) habrían antagallado
-
antagalla
antagalle
antagallemos
antagallad
antagallen
-
no antagalles
no antagalle
no antagallemos
no antagalléis
no antagallen

Subjuntivo

Presente

Pretérito perfecto

Pretérito imperfecto

Pretérito pluscuamperfecto

que (yo) antagalle
que (tú) antagalles
que (él) antagalle
que (ns) antagallemos
que (vs) antagalléis
que (ellos) antagallen
que (yo) haya antagallado
que (tú) hayas antagallado
que (él) haya antagallado
que (ns) hayamos antagallado
que (vs) hayáis antagallado
que (ellos) hayan antagallado
que (yo) antagallara
que (tú) antagallaras
que (él) antagallara
que (ns) antagalláramos
que (vs) antagallarais
que (ellos) antagallaran
que (yo) hubiera antagallado
que (tú) hubieras antagallado
que (él) hubiera antagallado
que (ns) hubiéramos antagallado
que (vs) hubierais antagallado
que (ellos) hubieran antagallado

Pretérito Imperfecto (2)

Pretérito pluscuamperfecto (2)

Futuro simple

Futuro perfecto

que (yo) antagallase
que (tú) antagallases
que (él) antagallase
que (ns) antagallásemos
que (vs) antagallaseis
que (ellos) antagallasen
que (yo) hubiese antagallado
que (tú) hubieses antagallado
que (él) hubiese antagallado
que (ns) hubiésemos antagallado
que (vs) hubieseis antagallado
que (ellos) hubiesen antagallado
que (yo) antagallare
que (tú) antagallares
que (él) antagallare
que (ns) antagalláremos
que (vs) antagallareis
que (ellos) antagallaren
que (yo) hubiere antagallado
que (tú) hubieres antagallado
que (él) hubiere antagallado
que (ns) hubiéremos antagallado
que (vs) hubiereis antagallado
que (ellos) hubieren antagallado

Infinitivo

Gerundio

Presente

Compuesto

Presente

Compuesto

antagallarhaber antagalladoantagallandohabiendo antagallado

Participio

Participio

Participio

 

 

antagallado-