El Conjugador
SONRER

Atención, este verbo puede no existir, se da como ejemplo la conjugación.


Indicativo

Presente

Antepresente

Copretérito

Antecopretérito

(yo) sonro
(tú) sonres
(él) sonre
(ns) sonremos
(vs) sonréis
(ellos) sonren
(yo) he sonrido
(tú) has sonrido
(él) ha sonrido
(ns) hemos sonrido
(vs) habéis sonrido
(ellos) han sonrido
(yo) sonría
(tú) sonrías
(él) sonría
(ns) sonríamos
(vs) sonríais
(ellos) sonrían
(yo) había sonrido
(tú) habías sonrido
(él) había sonrido
(ns) habíamos sonrido
(vs) habíais sonrido
(ellos) habían sonrido

Pretérito

Antepretérito

Futuro

Antefuturo

(yo) sonrí
(tú) sonriste
(él) sonr
(ns) sonrimos
(vs) sonristeis
(ellos) sonrieron
(yo) hube sonrido
(tú) hubiste sonrido
(él) hubo sonrido
(ns) hubimos sonrido
(vs) hubisteis sonrido
(ellos) hubieron sonrido
(yo) sonreré
(tú) sonrerás
(él) sonrerá
(ns) sonreremos
(vs) sonreréis
(ellos) sonrerán
(yo) habré sonrido
(tú) habrás sonrido
(él) habrá sonrido
(ns) habremos sonrido
(vs) habréis sonrido
(ellos) habrán sonrido

Pospretérito

Antepospretérito

Imperativo

Imperativo negativo

(yo) sonrería
(tú) sonrerías
(él) sonrería
(ns) sonreríamos
(vs) sonreríais
(ellos) sonrerían
(yo) habría sonrido
(tú) habrías sonrido
(él) habría sonrido
(ns) habríamos sonrido
(vs) habríais sonrido
(ellos) habrían sonrido
-
sonre
sonra
sonramos
sonred
sonran
-
no sonras
no sonra
no sonramos
no sonráis
no sonran

Subjuntivo

Presente

Antepresente

Pretérito

Antepretérito

que (yo) sonra
que (tú) sonras
que (él) sonra
que (ns) sonramos
que (vs) sonráis
que (ellos) sonran
que (yo) haya sonrido
que (tú) hayas sonrido
que (él) haya sonrido
que (ns) hayamos sonrido
que (vs) hayáis sonrido
que (ellos) hayan sonrido
que (yo) sonriera
que (tú) sonrieras
que (él) sonriera
que (ns) sonriéramos
que (vs) sonrierais
que (ellos) sonrieran
que (yo) hubiera sonrido
que (tú) hubieras sonrido
que (él) hubiera sonrido
que (ns) hubiéramos sonrido
que (vs) hubierais sonrido
que (ellos) hubieran sonrido

Pretérito (2)

Antepretérito (2)

Futuro

Antefuturo

que (yo) sonriese
que (tú) sonrieses
que (él) sonriese
que (ns) sonriésemos
que (vs) sonrieseis
que (ellos) sonriesen
que (yo) hubiese sonrido
que (tú) hubieses sonrido
que (él) hubiese sonrido
que (ns) hubiésemos sonrido
que (vs) hubieseis sonrido
que (ellos) hubiesen sonrido
que (yo) sonriere
que (tú) sonrieres
que (él) sonriere
que (ns) sonriéremos
que (vs) sonriereis
que (ellos) sonrieren
que (yo) hubiere sonrido
que (tú) hubieres sonrido
que (él) hubiere sonrido
que (ns) hubiéremos sonrido
que (vs) hubiereis sonrido
que (ellos) hubieren sonrido

Infinitivo

Gerundio

Presente

Compuesto

Presente

Compuesto

sonrerhaber sonridosonriendohabiendo sonrido

Participio

Participio

Participio

 

 

sonrido-