El Conjugador
ENFURECER


Indicativo

Presente

Antepresente

Copretérito

Antecopretérito

(yo) enfurezco
(tú) enfureces
(él) enfurece
(ns) enfurecemos
(vs) enfurecéis
(ellos) enfurecen
(yo) he enfurecido
(tú) has enfurecido
(él) ha enfurecido
(ns) hemos enfurecido
(vs) habéis enfurecido
(ellos) han enfurecido
(yo) enfurecía
(tú) enfurecías
(él) enfurecía
(ns) enfurecíamos
(vs) enfurecíais
(ellos) enfurecían
(yo) había enfurecido
(tú) habías enfurecido
(él) había enfurecido
(ns) habíamos enfurecido
(vs) habíais enfurecido
(ellos) habían enfurecido

Pretérito

Antepretérito

Futuro

Antefuturo

(yo) enfure
(tú) enfureciste
(él) enfureció
(ns) enfurecimos
(vs) enfurecisteis
(ellos) enfurecieron
(yo) hube enfurecido
(tú) hubiste enfurecido
(él) hubo enfurecido
(ns) hubimos enfurecido
(vs) hubisteis enfurecido
(ellos) hubieron enfurecido
(yo) enfureceré
(tú) enfurecerás
(él) enfurecerá
(ns) enfureceremos
(vs) enfureceréis
(ellos) enfurecerán
(yo) habré enfurecido
(tú) habrás enfurecido
(él) habrá enfurecido
(ns) habremos enfurecido
(vs) habréis enfurecido
(ellos) habrán enfurecido

Pospretérito

Antepospretérito

Imperativo

Imperativo negativo

(yo) enfurecería
(tú) enfurecerías
(él) enfurecería
(ns) enfureceríamos
(vs) enfureceríais
(ellos) enfurecerían
(yo) habría enfurecido
(tú) habrías enfurecido
(él) habría enfurecido
(ns) habríamos enfurecido
(vs) habríais enfurecido
(ellos) habrían enfurecido
-
enfurece
enfurezca
enfurezcamos
enfureced
enfurezcan
-
no enfurezcas
no enfurezca
no enfurezcamos
no enfurezcáis
no enfurezcan

Subjuntivo

Presente

Antepresente

Pretérito

Antepretérito

que (yo) enfurezca
que (tú) enfurezcas
que (él) enfurezca
que (ns) enfurezcamos
que (vs) enfurezcáis
que (ellos) enfurezcan
que (yo) haya enfurecido
que (tú) hayas enfurecido
que (él) haya enfurecido
que (ns) hayamos enfurecido
que (vs) hayáis enfurecido
que (ellos) hayan enfurecido
que (yo) enfureciera
que (tú) enfurecieras
que (él) enfureciera
que (ns) enfureciéramos
que (vs) enfurecierais
que (ellos) enfurecieran
que (yo) hubiera enfurecido
que (tú) hubieras enfurecido
que (él) hubiera enfurecido
que (ns) hubiéramos enfurecido
que (vs) hubierais enfurecido
que (ellos) hubieran enfurecido

Pretérito (2)

Antepretérito (2)

Futuro

Antefuturo

que (yo) enfureciese
que (tú) enfurecieses
que (él) enfureciese
que (ns) enfureciésemos
que (vs) enfurecieseis
que (ellos) enfureciesen
que (yo) hubiese enfurecido
que (tú) hubieses enfurecido
que (él) hubiese enfurecido
que (ns) hubiésemos enfurecido
que (vs) hubieseis enfurecido
que (ellos) hubiesen enfurecido
que (yo) enfureciere
que (tú) enfurecieres
que (él) enfureciere
que (ns) enfureciéremos
que (vs) enfureciereis
que (ellos) enfurecieren
que (yo) hubiere enfurecido
que (tú) hubieres enfurecido
que (él) hubiere enfurecido
que (ns) hubiéremos enfurecido
que (vs) hubiereis enfurecido
que (ellos) hubieren enfurecido

Infinitivo

Gerundio

Presente

Compuesto

Presente

Compuesto

enfurecerhaber enfurecidoenfureciendohabiendo enfurecido

Participio

Participio

Participio

 

 

enfurecido-