El Conjugador
CERCEAR

Atención, este verbo puede no existir, se da como ejemplo la conjugación.


Indicativo

Presente

Antepresente

Copretérito

Antecopretérito

(yo) cerceo
(tú) cerceas
(él) cercea
(ns) cerceamos
(vs) cerceáis
(ellos) cercean
(yo) he cerceado
(tú) has cerceado
(él) ha cerceado
(ns) hemos cerceado
(vs) habéis cerceado
(ellos) han cerceado
(yo) cerceaba
(tú) cerceabas
(él) cerceaba
(ns) cerceábamos
(vs) cerceabais
(ellos) cerceaban
(yo) había cerceado
(tú) habías cerceado
(él) había cerceado
(ns) habíamos cerceado
(vs) habíais cerceado
(ellos) habían cerceado

Pretérito

Antepretérito

Futuro

Antefuturo

(yo) cerceé
(tú) cerceaste
(él) cerceó
(ns) cerceamos
(vs) cerceasteis
(ellos) cercearon
(yo) hube cerceado
(tú) hubiste cerceado
(él) hubo cerceado
(ns) hubimos cerceado
(vs) hubisteis cerceado
(ellos) hubieron cerceado
(yo) cercearé
(tú) cercearás
(él) cerceará
(ns) cercearemos
(vs) cercearéis
(ellos) cercearán
(yo) habré cerceado
(tú) habrás cerceado
(él) habrá cerceado
(ns) habremos cerceado
(vs) habréis cerceado
(ellos) habrán cerceado

Pospretérito

Antepospretérito

Imperativo

Imperativo negativo

(yo) cercearía
(tú) cercearías
(él) cercearía
(ns) cercearíamos
(vs) cercearíais
(ellos) cercearían
(yo) habría cerceado
(tú) habrías cerceado
(él) habría cerceado
(ns) habríamos cerceado
(vs) habríais cerceado
(ellos) habrían cerceado
-
cercea
cercee
cerceemos
cercead
cerceen
-
no cercees
no cercee
no cerceemos
no cerceéis
no cerceen

Subjuntivo

Presente

Antepresente

Pretérito

Antepretérito

que (yo) cercee
que (tú) cercees
que (él) cercee
que (ns) cerceemos
que (vs) cerceéis
que (ellos) cerceen
que (yo) haya cerceado
que (tú) hayas cerceado
que (él) haya cerceado
que (ns) hayamos cerceado
que (vs) hayáis cerceado
que (ellos) hayan cerceado
que (yo) cerceara
que (tú) cercearas
que (él) cerceara
que (ns) cerceáramos
que (vs) cercearais
que (ellos) cercearan
que (yo) hubiera cerceado
que (tú) hubieras cerceado
que (él) hubiera cerceado
que (ns) hubiéramos cerceado
que (vs) hubierais cerceado
que (ellos) hubieran cerceado

Pretérito (2)

Antepretérito (2)

Futuro

Antefuturo

que (yo) cercease
que (tú) cerceases
que (él) cercease
que (ns) cerceásemos
que (vs) cerceaseis
que (ellos) cerceasen
que (yo) hubiese cerceado
que (tú) hubieses cerceado
que (él) hubiese cerceado
que (ns) hubiésemos cerceado
que (vs) hubieseis cerceado
que (ellos) hubiesen cerceado
que (yo) cerceare
que (tú) cerceares
que (él) cerceare
que (ns) cerceáremos
que (vs) cerceareis
que (ellos) cercearen
que (yo) hubiere cerceado
que (tú) hubieres cerceado
que (él) hubiere cerceado
que (ns) hubiéremos cerceado
que (vs) hubiereis cerceado
que (ellos) hubieren cerceado

Infinitivo

Gerundio

Presente

Compuesto

Presente

Compuesto

cercearhaber cerceadocerceandohabiendo cerceado

Participio

Participio

Participio

 

 

cerceado-