El Conjugador
Conjugaison du verbe espagnol
ENMANTAR


Indicatif

Présent

Passé composé

Imparfait

Plus-que-parfait

(yo) enmanto
(tú) enmantas
(él) enmanta
(ns) enmantamos
(vs) enmantáis
(ellos) enmantan
(yo) he enmantado
(tú) has enmantado
(él) ha enmantado
(ns) hemos enmantado
(vs) habéis enmantado
(ellos) han enmantado
(yo) enmantaba
(tú) enmantabas
(él) enmantaba
(ns) enmantábamos
(vs) enmantabais
(ellos) enmantaban
(yo) había enmantado
(tú) habías enmantado
(él) había enmantado
(ns) habíamos enmantado
(vs) habíais enmantado
(ellos) habían enmantado

Passé simple

Passé antérieur

Futur simple

Futur antérieur

(yo) enmanté
(tú) enmantaste
(él) enmantó
(ns) enmantamos
(vs) enmantasteis
(ellos) enmantaron
(yo) hube enmantado
(tú) hubiste enmantado
(él) hubo enmantado
(ns) hubimos enmantado
(vs) hubisteis enmantado
(ellos) hubieron enmantado
(yo) enmantaré
(tú) enmantarás
(él) enmantará
(ns) enmantaremos
(vs) enmantaréis
(ellos) enmantarán
(yo) habré enmantado
(tú) habrás enmantado
(él) habrá enmantado
(ns) habremos enmantado
(vs) habréis enmantado
(ellos) habrán enmantado

Conditionnel

Conditionnel passé

Impératif

Impératif négatif

(yo) enmantaría
(tú) enmantarías
(él) enmantaría
(ns) enmantaríamos
(vs) enmantaríais
(ellos) enmantarían
(yo) habría enmantado
(tú) habrías enmantado
(él) habría enmantado
(ns) habríamos enmantado
(vs) habríais enmantado
(ellos) habrían enmantado
-
enmanta
enmante
enmantemos
enmantad
enmanten
-
no enmantes
no enmante
no enmantemos
no enmantéis
no enmanten

Subjonctif

Présent

Passé

Imparfait

Plus-que-parfait

que (yo) enmante
que (tú) enmantes
que (él) enmante
que (ns) enmantemos
que (vs) enmantéis
que (ellos) enmanten
que (yo) haya enmantado
que (tú) hayas enmantado
que (él) haya enmantado
que (ns) hayamos enmantado
que (vs) hayáis enmantado
que (ellos) hayan enmantado
que (yo) enmantara
que (tú) enmantaras
que (él) enmantara
que (ns) enmantáramos
que (vs) enmantarais
que (ellos) enmantaran
que (yo) hubiera enmantado
que (tú) hubieras enmantado
que (él) hubiera enmantado
que (ns) hubiéramos enmantado
que (vs) hubierais enmantado
que (ellos) hubieran enmantado

Imparfait (2)

Plus-que-parfait (2)

Futur simple

Futur antérieur

que (yo) enmantase
que (tú) enmantases
que (él) enmantase
que (ns) enmantásemos
que (vs) enmantaseis
que (ellos) enmantasen
que (yo) hubiese enmantado
que (tú) hubieses enmantado
que (él) hubiese enmantado
que (ns) hubiésemos enmantado
que (vs) hubieseis enmantado
que (ellos) hubiesen enmantado
que (yo) enmantare
que (tú) enmantares
que (él) enmantare
que (ns) enmantáremos
que (vs) enmantareis
que (ellos) enmantaren
que (yo) hubiere enmantado
que (tú) hubieres enmantado
que (él) hubiere enmantado
que (ns) hubiéremos enmantado
que (vs) hubiereis enmantado
que (ellos) hubieren enmantado

Infinitif

Gérondif

Présent

Passé

Présent

Passé

enmantarhaber enmantadoenmantandohabiendo enmantado

Participe

Participe passé

Participe passé

 

 

enmantado-