El Conjugador
MANDARSE


Indicativo

Presente

Passé composé

Imparfait

Plus-que-parfait

(yo) me mando
(tú) te mandas
(ella) se manda
(ns) nos mandamos
(vs) os mandáis
(ellas) se mandan
(yo) me he mandado
(tú) te has mandado
(ella) se ha mandado
(ns) nos hemos mandado
(vs) os habéis mandado
(ellas) se han mandado
(yo) me mandaba
(tú) te mandabas
(ella) se mandaba
(ns) nos mandábamos
(vs) os mandabais
(ellas) se mandaban
(yo) me había mandado
(tú) te habías mandado
(ella) se había mandado
(ns) nos habíamos mandado
(vs) os habíais mandado
(ellas) se habían mandado

Passé simple

Passé antérieur

Futur simple

Futur antérieur

(yo) me mandé
(tú) te mandaste
(ella) se mandó
(ns) nos mandamos
(vs) os mandasteis
(ellas) se mandaron
(yo) me hube mandado
(tú) te hubiste mandado
(ella) se hubo mandado
(ns) nos hubimos mandado
(vs) os hubisteis mandado
(ellas) se hubieron mandado
(yo) me mandaré
(tú) te mandarás
(ella) se mandará
(ns) nos mandaremos
(vs) os mandaréis
(ellas) se mandarán
(yo) me habré mandado
(tú) te habrás mandado
(ella) se habrá mandado
(ns) nos habremos mandado
(vs) os habréis mandado
(ellas) se habrán mandado

Conditionnel

Conditionnel passé

Imperativo

Imperativo negativo

(yo) me mandaría
(tú) te mandarías
(ella) se mandaría
(ns) nos mandaríamos
(vs) os mandaríais
(ellas) se mandarían
(yo) me habría mandado
(tú) te habrías mandado
(ella) se habría mandado
(ns) nos habríamos mandado
(vs) os habríais mandado
(ellas) se habrían mandado
-
mándate
mándese
mandémonos
mandaos
mándense
-
no te mandes
no se mande
no nos mandemos
no os mandéis
no se manden

Subjuntivo

Presente

Passé

Imparfait

Plus-que-parfait

que (yo) me mande
que (tú) te mandes
que (ella) se mande
que (ns) nos mandemos
que (vs) os mandéis
que (ellas) se manden
que (yo) me haya mandado
que (tú) te hayas mandado
que (ella) se haya mandado
que (ns) nos hayamos mandado
que (vs) os hayáis mandado
que (ellas) se hayan mandado
que (yo) me mandara
que (tú) te mandaras
que (ella) se mandara
que (ns) nos mandáramos
que (vs) os mandarais
que (ellas) se mandaran
que (yo) me hubiera mandado
que (tú) te hubieras mandado
que (ella) se hubiera mandado
que (ns) nos hubiéramos mandado
que (vs) os hubierais mandado
que (ellas) se hubieran mandado

Imparfait (2)

Plus-que-parfait (2)

Futur simple

Futur antérieur

que (yo) me mandase
que (tú) te mandases
que (ella) se mandase
que (ns) nos mandásemos
que (vs) os mandaseis
que (ellas) se mandasen
que (yo) me hubiese mandado
que (tú) te hubieses mandado
que (ella) se hubiese mandado
que (ns) nos hubiésemos mandado
que (vs) os hubieseis mandado
que (ellas) se hubiesen mandado
que (yo) me mandare
que (tú) te mandares
que (ella) se mandare
que (ns) nos mandáremos
que (vs) os mandareis
que (ellas) se mandaren
que (yo) me hubiere mandado
que (tú) te hubieres mandado
que (ella) se hubiere mandado
que (ns) nos hubiéremos mandado
que (vs) os hubiereis mandado
que (ellas) se hubieren mandado

Infinitivo

Gerundio

Presente

Compuesto

Presente

Compuesto

mandarsehaberse mandadomandándosehabiéndose mandado

Participio

Participio

Participio

 

 

mandado-