El Conjugador
ENSENAR


Indicativo

Presente

Passé composé

Imparfait

Plus-que-parfait

(yo) enseno
(tú) ensenas
(ella) ensena
(ns) ensenamos
(vs) ensenáis
(ellas) ensenan
(yo) he ensenado
(tú) has ensenado
(ella) ha ensenado
(ns) hemos ensenado
(vs) habéis ensenado
(ellas) han ensenado
(yo) ensenaba
(tú) ensenabas
(ella) ensenaba
(ns) ensenábamos
(vs) ensenabais
(ellas) ensenaban
(yo) había ensenado
(tú) habías ensenado
(ella) había ensenado
(ns) habíamos ensenado
(vs) habíais ensenado
(ellas) habían ensenado

Passé simple

Passé antérieur

Futur simple

Futur antérieur

(yo) ensené
(tú) ensenaste
(ella) ensenó
(ns) ensenamos
(vs) ensenasteis
(ellas) ensenaron
(yo) hube ensenado
(tú) hubiste ensenado
(ella) hubo ensenado
(ns) hubimos ensenado
(vs) hubisteis ensenado
(ellas) hubieron ensenado
(yo) ensenaré
(tú) ensenarás
(ella) ensenará
(ns) ensenaremos
(vs) ensenaréis
(ellas) ensenarán
(yo) habré ensenado
(tú) habrás ensenado
(ella) habrá ensenado
(ns) habremos ensenado
(vs) habréis ensenado
(ellas) habrán ensenado

Conditionnel

Conditionnel passé

Imperativo

Imperativo negativo

(yo) ensenaría
(tú) ensenarías
(ella) ensenaría
(ns) ensenaríamos
(vs) ensenaríais
(ellas) ensenarían
(yo) habría ensenado
(tú) habrías ensenado
(ella) habría ensenado
(ns) habríamos ensenado
(vs) habríais ensenado
(ellas) habrían ensenado
-
ensena
ensene
ensenemos
ensenad
ensenen
-
no ensenes
no ensene
no ensenemos
no ensenéis
no ensenen

Subjuntivo

Presente

Passé

Imparfait

Plus-que-parfait

que (yo) ensene
que (tú) ensenes
que (ella) ensene
que (ns) ensenemos
que (vs) ensenéis
que (ellas) ensenen
que (yo) haya ensenado
que (tú) hayas ensenado
que (ella) haya ensenado
que (ns) hayamos ensenado
que (vs) hayáis ensenado
que (ellas) hayan ensenado
que (yo) ensenara
que (tú) ensenaras
que (ella) ensenara
que (ns) ensenáramos
que (vs) ensenarais
que (ellas) ensenaran
que (yo) hubiera ensenado
que (tú) hubieras ensenado
que (ella) hubiera ensenado
que (ns) hubiéramos ensenado
que (vs) hubierais ensenado
que (ellas) hubieran ensenado

Imparfait (2)

Plus-que-parfait (2)

Futur simple

Futur antérieur

que (yo) ensenase
que (tú) ensenases
que (ella) ensenase
que (ns) ensenásemos
que (vs) ensenaseis
que (ellas) ensenasen
que (yo) hubiese ensenado
que (tú) hubieses ensenado
que (ella) hubiese ensenado
que (ns) hubiésemos ensenado
que (vs) hubieseis ensenado
que (ellas) hubiesen ensenado
que (yo) ensenare
que (tú) ensenares
que (ella) ensenare
que (ns) ensenáremos
que (vs) ensenareis
que (ellas) ensenaren
que (yo) hubiere ensenado
que (tú) hubieres ensenado
que (ella) hubiere ensenado
que (ns) hubiéremos ensenado
que (vs) hubiereis ensenado
que (ellas) hubieren ensenado

Infinitivo

Gerundio

Presente

Compuesto

Presente

Compuesto

ensenarhaber ensenadoensenandohabiendo ensenado

Participio

Participio

Participio

 

 

ensenado-